Samen met mijn vriend woon ik in het centrum, in een rustige winkelstraat waar zich ook een aantal cafeetjes bevinden. Het leuke van deze locatie vind ik dat, aangezien we op twee hoog wonen, je lekker naar buiten kunt kijken zonder dat iemand het doorheeft. Ik heb al heel wat staaruurtjes erop zitten, haha.
Nietsvermoedend zit ik te werken aan de eettafel als ik ineens een berichtje binnenkrijg. “Kijk eens naar buiten, eerste verdieping!” Een beetje verbaasd sta ik op en ga ik voor het raam staan. Ik kijk recht in de ogen van een vriendin die vrolijk naar me zwaait. Hoe toevallig! Ik had inderdaad gezien (uiteraard) dat er een groepje mensen zat te werken in de bovenzaal van het restaurantje tegenover ons. Ik wist echter niet dat daar een bekende zat. En dat ik blijkbaar ook te zien ben vanaf daar, hahaaa.
En zo heb ik het uur erna iets minder productief doorgebracht, diep nadenkend of ik misschien in de afgelopen twee jaar nog beschamende dingen – dansjes doe ik regelmatig – vlakbij het raam heb gedaan.
