Al enkele weken wil ik een blog posten, maar steeds gebeurt er weer iets anders waar ik over kan schrijven. Het komt er maar niet van. Zo ook vanavond weer: ik heb een geweldig leuke avond gehad met mijn vriendinnen! Dan stel ik de voorgenomen blog maar weer uit. Luxeprobleem, toch? Niks writersblock.
Ik ben mijn handen aan het wassen in de riante toiletruimte van het Van der Valk restaurant. De inrichting is er altijd luxueus en het ruikt er heerlijk. Subtiel open ik mijn mond om te kijken of er een stukje basilicum tussen mijn tanden is blijven steken.
Op dat moment komt er een ouder dametje naast me staan en wast giechelend haar handen. Ik kijk vriendelijk opzij en ik zie dat haar stokoude moeder (niet te missen!) aan komt waggelen en naast haar komt staan. Samen bekijken ze de sjieke kraan en zoeken ze de sensor voor het water.
Mijn handen zijn droog en ik loop richting de grote spiegel, mijn laatste halte voordat ik het restaurant weer inga. Ik check of ik mijn shirt netjes in mijn broek hebt gestopt en of mijn haar nog een beetje gezellig zit. Dit allemaal op een subtiele manier: het blijft toch altijd een beetje awkward om jezelf helemaal op te doffen in een openbaar toilet.
Op dat moment komt de eerste vrouw naast me staan. “Heerlijk hè meis, kijken of alles er nog goed bij staat en hangt.” Ze begint flink aan haar rok te sjorren en met haar haren te schudden. “Doe mij ook zo’n spiegel thuis!” Haar moeder komt er ook weer aan en ik geef ze glimlachend de ruimte.