Indonesië deel 7 – Ubud

Wat is het fijn in Ubud! Het centrum is erg ingesteld op toeristen, maar dat maakt het eigenlijk wel erg gezellig. Goed voor een paar dagen, zoeken we daarna de rust weer wat meer op.

Een vriendin van me heeft twee maanden in Ubud gewoond en geeft ons leuke tips voor wat we kunnen doen hier. Zo bezoeken we allereerst de markt. Tot een uur of 9 in de ochtend worden voornamelijk groenten en fruit verkocht, daarna wordt het omgebouwd tot een toeristische markt. De geuren van de ochtendmarkt zijn wel de hele dag gezellig aanwezig. Vóór deze vakantie had ik geen flauw idee hoe Durian ruikt, inmiddels ben ik daar wel achter haha! Ik heb hem nog niet durven proeven.

Later die middag bezoeken we het bekende Monkey Forest. Goed voorbereid als we zijn nemen we helemaal niets mee; geen zonnebrillen, geen plastic tasjes en geen eten. De apen vinden ons dan ook bijzonder saai en keuren ons geen blik waardig. Het is alsnog heel geinig om te zien hoe de andere toeristen zich aan de haren laten trekken door de aapjes, omdat ze hen bananen voeren. Mocht je wel aangerand willen worden door een aap, dan kun je ter plekke stukjes banaan kopen!

Bekijk bericht

Indonesië deel 6 – Ijen vulkaan en Ubud (Bali)

Na het fantastische schildpadden avontuur worden we weer afgezet in Kalibaru. We verblijven dit keer in een ander hotel, waar ons uitzicht ook al zo adembenemend mooi is. Geen probleem! We blijven hier echter niet al te lang, vanavond worden we om 0.00 opgehaald om de Ijen vulkaan te gaan beklimmen. Het voelt stiekem een beetje “Pretty Woman” achtig om alleen een hotelkamer voor overdag te boeken, maar het is heel fijn om ‘s middags even een tukkie te kunnen doen.

Om 2.00 arriveren we bij de voet van de Ijen vulkaan, die nog steeds actief is. Met een gids (wat een kletskous!) lopen we naar boven. De steile hellingen in combinatie met het constante gebrabbel maken het een vrij pittige tocht, maar het uitzicht onderweg is prachtig. De gids is van de grapjes (look, they call that mountain the girls mountain), wijzend naar zijn eigen borst. Ook roept ie tegen onze flink zwetende achterburen dat ze er bijna zijn (not!) en doet hij een gasmasker geluid na bij alle mensen die er zo eentje dragen. Naast de grapjes vertelt hij ons ook mooie verhalen over de mijnwerkers, zijn familie en zijn geloof. Vlak voordat de zon opgaat, is het tijd voor zijn gebed. Bijzonder om daar naast te zitten!

Bekijk bericht