Als een volleerd Texelvakantieganger scheur ik soepel naar de ‘afhaal’-parkeerplaats. Mijn vriend komt zo met de boot aan en ik haal hem gezellig op! Samen met mijn familie ben ik vanmiddag al gearriveerd. Ik neem plaats op de kade tussen de andere amateurs die net als ik toch wel erg vroeg zijn.
Een man en een vrouw zijn verderop flink aan het converseren. Door de vlagen wind vang ik stukjes conversatie op: “France” blablabla, “Mollema”, blablabla, “boot”. Ik kijk naar de boot, die nog op zo’n tien minuten afstand vaart. Dan valt de wind weg en kan ik hun conversatie goed verstaan. “Den Helder ligt daar wel heel duidelijk, hè! Goh zeg, dat is wel heel leuk om te zien. Oh, natuurlijk, het heet natuurlijk ook ‘helder’” De man lacht hard om zijn grap en mijn mondhoeken krullen omhoog.
