“Het is weer tijd voor uw periodieke controle!”
Aan het einde van de zomer kreeg ik deze mail van de tandarts. Ik maakte een afspraak voor 30 november: afgelopen vrijdag.
Op vrijdags moet ik om 09:00 op stal zijn, dus ik heb mijn afspraak zo vroeg mogelijk gepland: om 08:00. Mocht het dan op de één of andere manier uitlopen, ben ik in ieder geval niet te laat bij de paarden. Vanaf de tandarts is het nog zo’n 10 minuten met de auto naar de paarden, dus dat moet ik toch redden!
Om 08:05 sta ik weer buiten. Hm. Dit is wel erg aan de vroege kant. Zal ik nog even naar huis? Beter van niet, dat is 10 minuten de andere kant op en dan ben ik best wel omslachtig bezig. Ik heb mijn paardrijkleding toch al aan, thuis heb ik nu eigenlijk niet zo veel te zoeken.
Ik besluit om naar de Albert Heijn te gaan: ik zou nog trakteren voor mijn verjaardag! Heel langzaam loop ik door de schappen en op mijn gemakje kies ik de lekkerste koekjes uit. Om 08:20 zit ik weer in de auto. Ik denk erover om alvast mijn rijschoenen en chaps (een soort beenwarmers) aan te doen, maar ik besluit dat ik dit straks bij de paarden gewoon wel zal doen. Oh, ik kan wel even gaan tanken! Ik bedenk welke benzinepomp er het goedkoopst is (10 minuten rijden) en ik hoop vurig dat er nog een auto voor me staat, zodat ik lekker even tijd kan rekken. Helaas 😉 Nouja. Om 08:35 rijd ik met een volle tank verder. Ik ben nu bijna bij de paarden, zal ik er vast heen gaan?
Weet je wat? Ik rij nog even gezellig langs mijn moeder.
Uiteindelijk is het daar zo gezellig, dat ik om 09:05 uiteindelijk bij de paarden aankom. Hahaha, toch nog te laat. Nou ja. Snel m’n spullen pakken en dan naar stal. Terwijl ik de achterklep omhoog zet, zie ik dat mijn kofferbak wel verdacht leeg is.
OMG. Ik ben gewoon mijn rijschoenen en chaps vergeten. Had ik het toch maar bij de Albert Heijn alvast even bekeken! Pfff, ZO onhandig, die heb ik wel echt nodig tijdens het rijden…
Terug rijden heeft ook geen zin, dan kan ik m’n paard helemaal niet meer poetsen. Grrrr. Gelukkig hebben ze op stal genoeg reservemateriaal en ik vind dan ook een paar spullen die er redelijk mee doorkunnen (hallo cowboylaarzen).
Onze les begint altijd om 10:00, dus om 09:50 maak ik aanstalten om het hoofdstel bij mijn paard in te doen. “Het hoeft nog niet hoor, we beginnen vandaag om 10:15!” OMG. Had ik gewoon wel even nog langs huis kunnen gaan!
Zo zie je maar weer… denk je efficiënt met je tijd om te gaan… Voor de volgende keer check ik alles even dubbel! Gelukkig kon ik er (zonder gaatjes!!) wel om lachen 😉
