“YES!” Deze kreet is van mijn zus. We zitten in het casino in Alkmaar en hebben dikke lol met onze subtiele winstjes. Aandoenlijk is het. Een jongen die rechts van haar speelt, werpt een schuin oog op de desk van mijn zus om de winst te bekijken. Een winst van maarliefst 8 keer €0,20. Ik bespioneer de jongen en verwacht een lach of juist wat gesnuif, maar zijn gezicht blijft emotieloos.
Ik probeer net zo emotieloos te kijken wanneer hij even later tientallen euro’s in zijn bak laat kletteren.
Een jong ventje zit mans op de schouders van zijn vader. Samen flaneren ze door de straten van Delft. Papa met een blauwe spijkerbroek, zoonlief met een rode broek waar een luier met gele beertjes boven uitsteekt.
Een kwartier later liggen we in het water en krijg ik direct een antwoord op mijn vraag: “TANTE LAURAAAAAAA, zullen we van de glijbaan?”
[Begin jaren ’90] Mama stuurde ons naar de kaasboer en liet ons bloedserieus aan de beste man vragen: “Nul kilo kaas van de lekkerste kaas, alstublieft.”
