Neverdullmoments

Bij de Italiaan

Het is altijd leuk om nieuwe dingen te proberen. Zo verraste mijn vriend me door me vanavond mee te nemen naar een klein Italiaans restaurantje wat hier om de hoek zit. Het is geen huis tuin en keuken restaurant, ze willen de gasten vooral het gevoel geven alsof je in een Italiaanse huiskamer bent. We aten niet a la carte, maar werden verrast door de kok. Leuk!

Aperitief

We kregen een heerlijke Sardijnse wijn, een ‘volle’ rode wijn. Daarbij aten we stokbrood met olijfolie (extra vierge), peper en zout.

Voor

Er stond een enorme schaal op tafel met daarop drie soorten witte kaas en drie soorten vlees. Daarnaast kregen we overheerlijke bruschetta met aubergine, courgette en paprika. De groenten waren erg zacht en vol van smaak, super lekker. Erbij werden tomaten geserveerd met knoflook, ui en rucola. Het zijn geen ingewikkelde ingrediënten, maar ZO lekker klaargemaakt. Echt heerlijk. Bekijk bericht

Ha! Ha!

Zo’n ober die dan met een scheve grijns zegt: “nou, of die kaart lekker is weet ik niet hoor!” Wanneer hij zojuist aan je heeft gevraagd of je de kaart wil zien en jij – inderdaad – antwoordde met “ja lekker!”

Maar vooruit, het voordeel van een twijfel, want diezelfde lollige ober nam maar mooi wel een sikkeneurig oud mannetje mee naar de keuken om te bewijzen dat de vis in het keukenlicht toch echt bruin was en niet zwart, zoals meneer beweerde. Toch wel een goeie actie dan weer.

Haha, die houden we erin!

Na een zeer geslaagd avondje sushi (met een wel héél bijzondere man achter ons die om de vijf minuten in het gezicht van zijn vrouw toeterde met een feesttoeter om er zeker van te zijn dat het héle restaurant wist dat ze vandaag 50 is geworden), lopen we naar de desserts. We pakken heerlijke cakejes en lekker fruit. Na de eerste ronde maakt mijn zus aanstalten om nog wat fruit als toetje te halen: “wil iemand nog een froetje?!”

Geluksglitters

Een gezellige avond in een poepiesjiek restaurant met een 15 gangendiner van het werk van mijn vriend eindigt uiteraard met het slopen van een kerstbal. Van de Rivièra Maison. Vol met glitters. Oepsie.

De wijn was heerlijk en mijn motoriek liet me een beetje in de steek. De beglitterde collega’s konden er gelukkig om lachen!

Drankjes in het donker

“Proost!” Op hoop van zegen stoot ik mijn glas bier een beetje schuin naar links, hopend op het herkenbare geluid van rinkelende glazen. Scheef. “Even kijken, zo dan?” Ik mik het glas een beetje meer omlaag. Kling! Hebbes.

Mijn vriend en ik zijn net in de polonaise binnengekomen bij Ctaste: een geweldig leuk restaurant in het donker met alleen maar blinde mensen in de bediening. Onze High Beer is zojuist begonnen en we eten vrolijk maar onwennig van ons eerste amusehapje. Mochten er camerabeelden van worden gemaakt, dan moet het echt hilarisch zijn om te zien hoe mensen vol overtuiging naast hun bord prikken, of juist met hun vinger midden in de amuse graaien.

Bekijk bericht