Soms is het je gewoon even niet gegund.

Na een boel gezelligheid ga ik rond 22:30 na een vriendinnenavondje in Amsterdam weer naar huis. Ik rij met Dorinde mee, die mij heel chill weer afzet bij het station waar mijn auto geparkeerd staat. Terwijl ik mijn tassen in mijn auto zet, rijdt Dorinde weer weg. Ze moet nog een klein stukje rijden naar haar huis, maar besluit om eerst nog even te gaan tanken.

Een minuut later start ik mijn auto en rijd ik dezelfde route richting mijn huis. Normaalgesproken zou ik bij de kruising rechtdoor gaan, maar ik besluit om rechtsaf te gaan om nog even langs de benzinepomp te rijden en Dor gedag te zeggen. Ik draai mijn raam omlaag en ga mans zitten met mijn elleboog in het raam. “Doei hè!” En ik scheur weg.

Mijn manse act valt drie seconden later helaas in het water. Er staat een grote sleepwagen midden in de straat, waardoor ik moet keren en dus weer terug langs de benzinepomp moet, hahaha.

Bekijk bericht

Ouwe gluurkont (+ oproep aan jou!)

Omdat ik voor vanavond nog geen uitgesproken blogidee heb, besluit ik om naar buiten te kijken en daar mijn bloginspiratie uit te halen. Toegegeven, wij wonen op 3 hoog en we hebben een mooi en ver uitzicht over ons dorp. Toch is dit wel een oproepje aan jou: open je ogen eens op een willekeurig moment van de dag en zie hoeveel leuke dingen er eigenlijk wel niet gebeuren in 4 (!) minuten.

Tussen 20:51 en 20:55 zag ik namelijk het volgende:

 

Twee mannen op leeftijd die tussen de streepjes op het fietspad slalommen.

Een jongen met een lekke band die naast zijn fiets loopt. Een meisje op de fiets zwaait naar hem, stapt af en loopt gezellig met hem mee.

Een bekende die ik herken aan haar auto! Ze racet nog even naar de supermarkt.

Tennissers die heupwiegend flink aan het meppen zijn op het tennisveld.

Een trein die vanuit Haarlem ons station komt binnenrijden.

Een vrouw die de auto na zes keer steken toch keurig inparkeert.

Drie dertigers die op hun scooter met blauw kenteken op het fietspad langszoeven. De voorste jongen doet met zijn uitgestrekte ellebogen net alsof hij op een mega motor zit. Er zit een dikke lach op hun gezichten geplakt, aanstekelijk!

 

Dit zijn weliswaar geen ontroerende -, mega grappige – of kippenvelmomenten. Toch maken deze 4 minuten mij duidelijk dat er zoveel gebeurt in de wereld zonder dat je daar echt bij stilstaat. Waar je normaalgesproken met een blanco gezicht naar buiten zou staren, heb ik nu even meegegluurd in de wereld van zo’n 20 mensen.

Enne, wie weet heb ik de mensen op mijn beurt vanuit de trein nog even een giechel bezorgd. Toen de trein namelijk langsreed, bewoog ik mijn hoofd iets te gretig richting het raam, om te kijken of ik nog een leuke scène in de trein in mij op kon nemen. BOINK!

Wat deed jij gisteren tussen 20:51 en 20:55? 😉 

Bekijk bericht