Soms is het je gewoon even niet gegund, haha

“Het is weer tijd voor uw periodieke controle!” 

Aan het einde van de zomer kreeg ik deze mail van de tandarts. Ik maakte een afspraak voor 30 november: afgelopen vrijdag.

Op vrijdags moet ik om 09:00 op stal zijn, dus ik heb mijn afspraak zo vroeg mogelijk gepland: om 08:00. Mocht het dan op de één of andere manier uitlopen, ben ik in ieder geval niet te laat bij de paarden. Vanaf de tandarts is het nog zo’n 10 minuten met de auto naar de paarden, dus dat moet ik toch redden!

Om 08:05 sta ik weer buiten. Hm. Dit is wel erg aan de vroege kant. Zal ik nog even naar huis? Beter van niet, dat is 10 minuten de andere kant op en dan ben ik best wel omslachtig bezig. Ik heb mijn paardrijkleding toch al aan, thuis heb ik nu eigenlijk niet zo veel te zoeken.

Ik besluit om naar de Albert Heijn te gaan: ik zou nog trakteren voor mijn verjaardag! Heel langzaam loop ik door de schappen en op mijn gemakje kies ik de lekkerste koekjes uit. Om 08:20 zit ik weer in de auto. Ik denk erover om alvast mijn rijschoenen en chaps (een soort beenwarmers) aan te doen, maar ik besluit dat ik dit straks bij de paarden gewoon wel zal doen. Oh, ik kan wel even gaan tanken! Ik bedenk welke benzinepomp er het goedkoopst is (10 minuten rijden) en ik hoop vurig dat er nog een auto voor me staat, zodat ik lekker even tijd kan rekken. Helaas 😉 Nouja. Om 08:35 rijd ik met een volle tank verder. Ik ben nu bijna bij de paarden, zal ik er vast heen gaan?

Weet je wat? Ik rij nog even gezellig langs mijn moeder. 

Uiteindelijk is het daar zo gezellig, dat ik om 09:05 uiteindelijk bij de paarden aankom. Hahaha, toch nog te laat. Nou ja. Snel m’n spullen pakken en dan naar stal. Terwijl ik de achterklep omhoog zet, zie ik dat mijn kofferbak wel verdacht leeg is.

OMG. Ik ben gewoon mijn rijschoenen en chaps vergeten. Had ik het toch maar bij de Albert Heijn alvast even bekeken! Pfff, ZO onhandig, die heb ik wel echt nodig tijdens het rijden…

Terug rijden heeft ook geen zin, dan kan ik m’n paard helemaal niet meer poetsen. Grrrr. Gelukkig hebben ze op stal genoeg reservemateriaal en ik vind dan ook een paar spullen die er redelijk mee doorkunnen (hallo cowboylaarzen).

Onze les begint altijd om 10:00, dus om 09:50 maak ik aanstalten om het hoofdstel bij mijn paard in te doen. “Het hoeft nog niet hoor, we beginnen vandaag om 10:15!” OMG. Had ik gewoon wel even nog langs huis kunnen gaan!

Zo zie je maar weer… denk je efficiënt met je tijd om te gaan… Voor de volgende keer check ik alles even dubbel! Gelukkig kon ik er (zonder gaatjes!!) wel om lachen 😉

IJsland deel 3 – paardrijden en raften in Vermahlid

Na ons eerste nachtje in Laugarbakki hebben we vandaag een dag vrij. Maanden geleden hebben we in Nederland al bedacht hoe we dit zouden opvullen, namelijk met een combi-excursie van paardrijden en raften. Tijdens het boeken was ik stiekem best verrast dat mijn vriend openstond voor een paardrijtochtje!

Aangezien het een autorit van zo’n anderhalf uur is en we om 10:00 bij de paarden worden verwacht, stappen we na een flink ontbijt lekker vroeg de auto in. We rijden van Laugarbakki naar Vermahlid, waar de wolken laag in de bergen hangen en er wel een regenbuitje aan zit te komen. “Heb jij je regenbroek mee? Nee, jij?” Hahaha, super dit. “Nou ja, op zich we zijn over 12 uur alweer thuis… ;)”

De paardenstal ligt in een mooie vallei en zo’n 50 IJslanders staan op de heuvel te grazen (de paarden dus, hahaha). De vertrouwde paardenlucht komt me tegemoet en ik heb er echt zin in! Uiteindelijk zijn we met nog twee Duitse meisjes met z’n vieren, met een gezellige Noorse gids. Behalve ik is iedereen beginner, waardoor we een rustig tochtje van twee uur zullen maken. Het leuke van IJslanders is dat ze naast stap, draf en galop nog twee extra gangen hebben, waarvan de Tölt het meest bekend is. De paarden rennen dan op zo’n manier, dat je eigenlijk op een soort stoel zit dat helemaal niet hobbelt.

Op een gegeven moment vraagt de gids ons of we een stukje in Tölt willen proberen. Het is alsof de paarden op dat moment een code afspreken: ze schieten er plotseling keihard (in galop!) vandoor. Voor de beginners moet dit echt doodeng zijn geweest, zelf vond ik het natuurlijk wel stoer! De gids zet haar paard even later handig voor de losgeslagen paardjes en kan ze weer weer tot bedaren brengen. Gelukkig is iedereen blijven zitten! Mijn vriend vond het stiekem ook wel cool: “nu kan je me nooit meer beginner noemen ;)” Uiteindelijk gebeurt dit op de berg nog een keer, de paarden hebben er overduidelijk zin in. Onze tocht sluiten we af met een stukje door het water en (“anyone afraid of heights“? – eh ja ik, maar ik zeg lekker niks ;)) zo’n dertig meter langs een eng richeltje met een ravijn naast ons. Wat zijn die IJslanders stoere, onbevreesde paarden!

Voordat we gaan raften, hebben we nog zo’n tweeënhalf uur de tijd om te lunchen. Mijn lunch bestaat uit een warme chocolademelk met een flinke berg patat: soms is het wel eens lastig om hier iets vegetarisch te vinden. Vaak lunchen we bij een tankstation, daar zit meestal een wat betaalbaarder restaurantje bij. Voor een gemiddelde lunch betalen we zo’n 25 euro met z’n tweeën.

Op de raftlocatie worden we als groep van 19 mensen bij elkaar gezet, wij zullen straks over drie rafts verdeeld worden. De gids, Ryan, is een enorm vrolijke hippie uit Nieuw-Zeeland en maakt er echt wat gezelligs van. Na de uitleg, het omkleden in de juiste kleding (drysuit, laarsjes, hoofdkapje, muts, handschoenen, reddingsvest) en een kort busritje naar de West Glacier River, stappen we een klein uur later de raft in. Mijn vriend en ik zitten samen met een Duitse familie bij een Nepalese gids en het is hartstikke gezellig. Het raften is spectaculeir tussen de vele rotsen, bergen en mooie watervallen. Af en toe komen we een paar suïcidale schapen tegen, echt: wat moeten ze precies op dat dunne richeltje terwijl er daaromheen genoeg veilig gras is?!?

We zijn een goed team en luisteren goed naar de instructies van de gids: “Forward!! Backward! Everybody down!! Left forward, now STOP!!” We zoeven door de rivier en worden kleddernat, lachen! Halverwege stoppen we en beloven de gidsen ons een kleine verrassing. Ze maken een ton open en halen daar allemaal bekers uit. De Nieuw-Zeelander wijst vervolgens naar een warmwaterbron: “hier kun je kokend water pakken. Kom daarna langs ons voor een schepje chocoladepoeder.” Dit was zo leuk! Heerlijk kneuterig met z’n allen aan de chocolademelk tussen de klotsende rivier. Even later mochten we nog even zwemmen (zoutzakgevoel wanneer je weer ‘opgetakeld’ moest worden) en na zo’n twee uur raften was ook dit avontuur klaar. ‘s Avonds eten we een lekkere vegaburger bij een benzinestation en we zijn rond 9 uur weer in het hotel. Wat een toffe dag!!

 

Op de derde plaats… Laura! (ABC-blog #2)

Zoals inmiddels bij iedereen bekend (want: blunders enzo) zit ik met veel plezier op paardrijden. Een paardenmeisje zal ik mezelf niet noemen, maar ik vind het echt heerlijk om me elke vrijdag in dit wereldje te begeven.

Elk jaar organiseren ze op stal een dressuurwedstrijd waaraan ik nu twee keer heb meegedaan. Afgelopen zondag was het weer zover.

Van A tot Z blog ik vandaag over de wedstrijd(vibes)!

 

A-X binnenkomen in arbeidsdraf. Tussen X en G halthouden en groeten.

Borstelen als een malle, want de paarden moeten mooi gemaakt worden voor deze dag!

Cool, dit gaat goed!!

 

(één seconde later)

 

Doe ik het echt wel goed? Oké, ja, hij springt aan in galop. Top.

Ehhhhh okee, dat hebben ze niet gezien.

F6 is de proef die ik vandaag rij.

Ging goed hè Lau?!

Hahahaha. Ben ik derde? Ben ik echt derde? Klopt niet, denk? 😉

Ik heb mijn wedstrijdjasje aan. Het is 26 graden buiten, waarom vond ik dit ook alweer een goed idee?

Jaaa dames en heren, tussen de prijsuitreiking door gaan wij weer verder met de loterij. Nummerrrr… 218!

Kenonne, wat is het heet.

Laura! Je moet nu naar de bak!

My o my, wat ging dit proefje snel voorbij!

Nummerrrrrrrrrrr…. 46!

Oké schat, ik kom nú naar huis. Wil je alsjeblieeeeft de pizza in de oven doen?

Petje af voor de organisatie!

Quel beau sport… j’aime faire du cheval!

Roset erbij in de collectie!

Sproet, je bent de bom.

Top gedaan, alle mensen van stal!

Uhl ik stapte net bijna in de stront.

Vanuit de paardenstal bericht ik mijn vader: fijne vaderdag! Tot straks!

Wat was het weer een feestelijke dag!

Xjes voor iedereen die braaf alle letters heeft gelezen 😉

Yeah, ik heb ook nog een beker gekregen! Good old times. 

Zweten vandaag. Heel veel peentjes. Zeg gerust winterpenen.

Bekijk bericht

Een fantastische ochtend!

“Bzzz. Bzzz.” De wekker gaat: het is 06:10. Slaperig open ik mijn ogen en beleef ik mijn gebruikelijke ‘huh, waarom gaat de wekker?’-moment. Dit moment duurt slechts enkele seconden, want al snel realiseer ik me dat het vandaag zondag is: ik ga op buitenrit!

Ondanks het enthousiasme dat ik direct door mijn lijf voel stromen, besluit ik om nog even te blijven liggen. Ik moet straks om 07:00 op stal zijn en ik kan nog wel even snoozen. Mijn outfit heb ik in de badkamer al klaargelegd en ik hoef me dus alleen aan te kleden en te ontbijten.

Om 06:25 stap ik uiteindelijk de badkamer binnen, waar ik mijn rijbroek, sokken en vele laagjes kleding aantrek. De katten miauwen hun vertrouwde ‘hongeeeeeer’-liedje en ik maak voor ons alledrie een ontbijtje klaar.

Om 07:00 arriveer ik op stal, tegelijk met een vriendin. De grote paardenvrachtwagen staat al klaar op het erf en hij ziet er zoals altijd weer indrukwekkend groot uit. Wanneer ik de stallen binnenloop, komt de vertrouwde paardenlucht komt me tegemoet. Ik heb er echt zin in!

Bekijk bericht

Diezelfde zaterdagavond

Het is 01:30 en ik lig net in mijn bed. De blog van morgen is zojuist gepubliceerd en ik heb nog even gauw mijn tanden gepoetst. De wekker zet ik om 09:30, zodat ik op tijd mijn bed uit ben voor de springwedstrijd van morgen!

Springwedstrijd. Paardrijden. Laarzen. Cap. Borstels. O nééééé. Ik besef me ineens dat mijn paardenspullen nog in mijn auto liggen. Mijn auto staat bij mijn schoonzus. Morgenochtend vroeg gaat mijn schoonzus met de auto naar het bos om te gaan wandelen.

Bekijk bericht