Onze katten zijn echt zo gek op ons: ze willen de hele avond maar bij ons zitten. De lieverds. Darcy bij mijn vriend op schoot, James bij mij. Een echt gezinnetje! Oké, so far de kleffe modus. Toen ik ze een tomaat aanbood (de echte reden waarom ze zo dicht bij ons zaten, want wie weet is dat eten in die plastic bak wel lekker…), was de liefde gauw over. De heren haalden hun neuzen ervoor op en gingen vervolgens op het kleed respectievelijk in een doos zitten. Pffff.
Dinsdagavond, 18:00
Mijn zus, haar vriend en een vriend van mijn vriend hebben gezellig roti meegegeten. Ik heb nog restjes over, chill! Kan ik morgen mooi naar mijn werk meenemen. (Voor de mensen die mij kennen: van school heb ik nu officieel zomervakantie, maar bij mijn andere baan werk ik deze week even extra. Kan ik mooi even wat uren opbouwen!)
Woensdagochtend, 07:30
Heerlijk, lekker de rotirestjes mee naar mijn werk. Voor de zekerheid smeer ik nog even twee broodjes (of: boterhammen, sneetjes brood… wat zeg jij? Vind ik een mateloos interessante discussie, hahaha) met vega boterhamworst. Wie weet vult de roti niet genoeg of heb ik ineens nog trek in een broodje.
Woensdagmiddag, 12:15
(Terecht) jaloerse collega’s die naar mijn bord roti kijken. “Heeft je vriend dat zelf gemaakt? Wat ziet dat er lekker uit!” Uiteindelijk blijkt het meer dan genoeg en neem ik mijn broodjes weer mee naar huis. Kan ik morgen mooi weer meenemen.
Woensdagavond, 17:00
Niet vergeten om mijn broodjes uit mijn plastic tasje te halen en ze in de koelkast te leggen, anders kan ik ze morgen niet meer meenemen. Niet vergeten, niet vergeten, niet vergeten.
Woensdagavond, 23:00
Terug van een gezellig klusavondje bij vrienden. Broodjes + vega-boterhamworst + kattenkots overal op de grond. Dramatisch gescheurde tas ernaast. Oeps. Toch vergeten.
Zenuwachtig ploffen de katten neer naast het nieuwe apparaat. Waar ik ontzettend enthousiast ben, kijken de katten nog een beetje angstig. Het gevaarte hebben we ‘gekregen’ van de dierenarts, bij besteding vanaf een bepaald bedrag.
Als je ooit The Sims hebt gespeeld, ken je de denkballonnetjes “wat is dit?” boven het hoofd van je familieleden ongetwijfeld. Deze ballonnetjes verschijnen op het moment dat je een ‘gek’, nieuw item in je huis plaatst. Een ultramoderne waterkoker of een enorme speelgoedkoe, bijvoorbeeld.
Vandaag belde ik naar het nummer van mijn vriend. In plaats van zijn vertrouwde mannenstem te horen, namen de katten de telefoon op. “Mmmrrauuuuw.” Nadat ik ze gevraagd had hoe hun dag was en of ze goed op het huis hadden gepast, vroeg ik ze om ‘papa’ even te geven. Volgens mij vonden ze dit wel goed, maar het duurde toch even voordat ik mijn vriend aan de lijn kreeg. Even later kreeg ik dan toch zijn stem te horen. “Hoi! Ben je al thuis?” vroeg ik automatisch. Hij zweeg.
Ons huisje is klein, maar ligt op een hele leuke locatie. Binnen twee minuten zijn we in de winkelstraat, ideaal! Ook heel verleidelijk hoor, ik kom toch wel regelmatig met dingetjes thuis die ik in eerste instantie niet per se nodig had. Maar goed, wat hebben we nou eigenlijk écht nodig in het leven?
We hebben een bovenwoning, dus ons hele huis is op één verdieping. Voor nu is dat helemaal prima, maar er zijn ook een aantal zaken die ik toch wel mis. Het is dan heel leuk om na te denken over de toekomst en over de dingen die ik dan zoek in een nieuw huis. Soms zijn dat maar kleine dingen hoor, maar fantaseren mag altijd, toch? ;-). Ik som er een paar op!
Katten