(Bewust) beïnvloedbaar = blogbaar

Op maandag zit ik in de trein op weg naar mijn introductiedag op de VU. Na een jaar niet gestudeerd te hebben, moet ik wel weer even wennen aan het treinreizen. Toch heb ik zin in vandaag en ik pak de krant erbij om nog wat te ontspannen. Even horoscopen lezen, denk ik na een tijdje. Wat zal deze dag mij brengen?

Met een glimlach zoek ik het tekstje onder Schorpioen op. Ik voel me goed, ik heb zin in de studie: kom maar op met die positiviteit!

“Je hebt het gevoel dat je het allemaal niet kunt bolwerken.” Hmpf, nou lekker dan. Zou dit slaan op de introductie van vandaag? “Gewoon volhouden,” is het advies. Flauw hoor! En dan hebben de niet-schorpioenen vandaag zeker wel een topdag?

“Vandaag gaat het er heftig aan toe.” (Kreeft)

“Het is niet erg om toe te geven dat het even allemaal niet zo goed loopt.” (Ram)

“Vandaag twijfel jij over alles wat je aan het doen bent.” (Weegschaal)

Ik voel me ineens een stuk beter 😉

De introductiedag

[2011] Het is zover. Ik zit samen met alle eerstejaars studenten in de aula van de Vrije Universiteit. Het is vandaag een spannende dag, want we krijgen naast allerlei informatie ook te horen wie onze medestudenten zullen worden. Ondanks dat ik nog niemand ken, voel ik me op mijn gemak daar in de warme aula. Een hoogleraar van psychologie houdt een interessant welkomspraatje en ik zak lekker een beetje onderuit in de comfortabele stoel. Hij krijgt het publiek goed aan het lachen en er heerst een gezellige sfeer.

Voor ik het weet is het tijd om de groepen te verdelen. Ik ga er eens goed voor zitten, want het is toch een spannend moment. Dat vond het meisje achter mij blijkbaar ook, want op het moment dat de eerste namen worden genoemd, begint ze ontzettend over te geven. Op mijn shirt. Banaan. Mijn buurvrouw is ook geraakt en we springen direct op en vluchten richting de wc om onze kleren schoon te maken. De wc is op ongeveer 2 minuten loopafstand van de zaal en we missen dus precies de indelingsceremonie. Wat een begin!

Bekijk bericht