Vrijwillige horror bij de tandarts

Als brave burger ga ik elk half jaar naar de tandarts. En altijd beloof ik plechtig dat ik vanaf nu écht dagelijks ga flossen. Drie dagen na mijn tandartsbezoek doe ik dat ook altijd keurig, maar daarna neemt de rebelse (lees: luie) burger in mij het over. Totdat ik me ineens weer herinner dat mijn volgende afspraak over een week is.

Normaal gesproken is mijn tactiek dat ik twee dagen van te voren heel fanatiek ga flossen, zodat het niet opvalt dat ik dat de rest van de tijd niet heb gedaan. Yeah right. En dan moet ik ook steeds weer acteren: “Oh, heb ik niet goed geflost? Wat gek, ik doe het altijd trouw.” Het enige dat ik dus leer van mijn acties is het acteren. Van het flossen komt nog steeds maar weinig terecht. Ik besluit het om deze keer anders aan te pakken. Ik ga bekennen.

Bekijk bericht

Hoogtepunt EK finale

Gebitten bekijken tijdens het zingen van het volkslied.