“Één.
Twee.”
Ik kijk naar mijn vriend die achter het stuur zit. “Vroeger telde ik altijd de kapotte lampjes op de snelweg!” Ik word weer blij als ik aan deze herinnering denk. “Ik ook!” Verrast kijk ik hem aan. “Echt?” Hij knikt. “Slim trucje van alle ouders.” Ik staar naar de lantaarnpalen. Hm ja, zit wat in, denk ik glimlachend.
Door dit gesprekje heb ik meteen het telriedeltje in mijn hoofd. “Één, twee, kopje thee. Drie vier, glaasje bier.” Automatisch denk ik aan de Duitse versie. “Eins Zwei Polizei, Drei Vier Grenadier, Funf Sechs..” ehm, hoe ging hij nou verder? “Koerk op de Flesch.” We lachen.
