Vriendenweekendje deel 1

Met warme, verbrande wangen neem ik plaats achter mijn laptop. Ik scroll terug in de groepsapp van mij en mijn vrienden. Tientallen foto’s van dit weekend komen voorbij: wat hebben we een lol gehad!

“Hee toppers! We spreken af in Amersfoort, kan iedereen hier morgen rond 14:15 zijn?” Afgelopen donderdagavond kregen wij dit berichtje. Een vriendin van ons heeft het weekend helemaal geregeld en heeft het al die tijd een verrassing gehouden waar we heen zouden gaan. Ontzettend leuk om dan deze eerste hint te krijgen!

[vrijdag] “Ben je klaar?” Het is 13:15 en mijn vriend wil graag vertrekken. Ik loop nog even alles na: “toilettas? check. schoenen? ja. oplader? okee, let’s go.” De zon begint al een beetje te schijnen en ik heb echt zin in dit weekend. Mijn vriend start de auto: op naar Amersfoort!

Omdat het nog zo vroeg is, is het nog lekker rustig op de snelweg. Even verderop verwachten we wel wat rommel op de A1, maar tot nu toe gaat ‘ie goed.

Na een minuut of twintig schiet er ineens een lichte paniekvlaag door mijn hoofd. “O nee hè, shit… ik ben mijn jas vergeten!” Mijn vriend kijkt me aan, hopend dat ik een grapje maak, maar beteuterd kijk ik terug. “Hij hangt nog aan de kapstok, ik weet het zeker.” Mijn vriend aarzelt even, maar zegt dan: “oké, dan gaan we terug.” Ik stuur onze vrienden een bericht dat we wat later komen en we draaien om.

Rond 14:00 thuis aangekomen, sjees ik de trap op, gris ik mijn jas van de kapstok en beginnen we opnieuw aan onze tocht naar Amersfoort. Het is stom en jammer, maar soms loopt het gewoon even zo. Kan ik maar mooi weer in de blog verwerken, denk ik schouderophalend.

Om 15:15 ontmoeten we elkaar op de parkeerplaats van de Jumbo in Amersfoort. Omdat wij vertraagd waren, hebben onze vrienden alvast boodschappen gehaald. Fijn! De vriendin die alles heeft geregeld zegt: “oké jongens, het is nog zo’n 30 minuten rijden. Volg ons maar!” In colonne rijden we even later met drie auto’s achter elkaar aan, op weg naar onze mystery bestemming. Blij als een kind kijk ik om mij heen: Nijkerk misschien? Nunspeet? Harderwijk?

Dan doemt in de verte het vakantiepark op. Onze organisatrice haalt de sleutels op en loodst ons richting het huisje. Al rijdend over het park blijkt dat dit een heel bijzonder huisje zal zijn: het park ligt direct aan het Veluwemeer: wauw! Even later remmen we bij een mooi huisje met een puntdak. We stappen gauw uit, lopen richting de deur en treffen daar een heerlijk vakantiehuisje aan…

wordt vervolgd!

Volg:

1 Reactie

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge