“Mogen we morgen jullie auto lenen?” Deze vraag stellen we regelmatig aan Laura en Daan. Wij redden ons meestal prima met één auto, maar soms is het net niet ideaal. Binnenkort krijgen we trouwens wel een tweede ‘auto’, we hebben een bakfiets besteld!
“Tuurlijk, maar er moet wel nog even getankt worden.” Prima. De volgende dag rijd ik in de auto naar het tankstation. Ik tank en doe de auto vervolgens op slot om daarna binnen te kunnen betalen. Althans, dat probeer ik. Ik druk een aantal keer op het slotknopje op de sleutel, maar er gebeurt helemaal niets. Het batterijtje zal wel leeg zijn. Gelukkig heb ik ook een fysieke sleutel en kan ik de auto daar gewoon mee afsluiten.
Bij het afrekenen van de tank heb ik een nogal ongemakkelijk gesprek met de verkoopster. Ze verstaat mijn antwoord niet, waarin ik aangeef dat ik inderdaad graag het bonnetje wil. Ik versta op mijn beurt haar ‘wat zeg je?’ niet, waardoor het nogal moeizaam gaat. Uiteindelijk krijg ik dan toch de bon, haha.
Ik probeer de auto nogmaals de openen met het knopje, maar het lukt echt niet. Dan maar met de sleutel. Ik weet niet goed welke kant ik op moet draaien om de auto te openen, maar het lukt me na twee pogingen. PIEEEP PIEEEP PIEEEP PIEEEP!! Jézus, haha. De auto staat onder de overkapping van het tankstation en het alarm galmt dus GIGANTISCH. Snel snap ik de auto in. Wanneer ik de auto start, houdt het oorverdovende alarm gelukkig meteen op. Ik maak bewust geen oogcontact met de vrouw van het tankstation, maar ik voel haar blik branden, haha.
Ik rijd verder naar mijn afspraak, ik heb een zwangerschapsmassage geboekt in een dorpje verderop. Ik parkeer de auto in een parkeergarage en je begrijpt misschien dat ik dat beter niet had kunnen doen. Waar ik eerst nog aan mezelf twijfelde (teveel gerommeld met de sleutel?), weet ik nu zeker dat het niet aan mij ligt. Weer gaat het alarm keihard af en ik moet zeggen, zo’n parkeergarage galmt nog veel lekkerder dan de overkapping van het tankstation.
Ik heb vandaag goed kunnen oefenen op mijn pokerface en ik ben nog steeds erg blij dat we altijd een auto kunnen lenen als dat nodig is. Toch vind ik het ook erg prettig dat ze het batterijtje snel zullen vervangen :-).
Huhhhhhhh, wat zul je je gênant akelig opgelaten hebben gevoeld tijdens het claxongeloei!
En wat zul je je superopgelucht hebben gevoeld nadat je weggereden was van de plekken met de alarmerende herrie, veroorzaakt door de leenauto.
En wat heb je achteraf een prachtig hilarisch avontuur te bloggen!