Terugblik – anekdotes van januari 2020 (disclaimer: heel veel bruiloftsherinneringen, haha)

Terugblik – anekdotes van december 2019

Gelukkig nieuw jaar!! Op naar een jaar vol mooie nieuwe (niet zo ‘dulle’) avonturen.

Lees jij nog wel eens oude blogposts terug? Waarschijnlijk niet! Elke maand publiceren wij in een terugblik-blog the best of last year. Deze maand: januari 2020!

Never dull tweets

Ik heb vandaag ontdekt dat onze steelstofzuiger zelfstandig kan staan. Hij hoeft dus niet tegen de muur te leunen. #ditwordteenfantastischjaar

Nou, gelukkig heb ik net een tandartsverzekering afgesloten! #katgeeftkopjetegenmijnglas #ikwasaanhetdrinken #tok

Ik kreeg net een appje van m’n trouwjurk. Of ik wel braaf elke dag m’n armoefeningen doe. #zeweetookalles

 Ik vertel mijn leerlingen (in het Frans) dat ik ze voor de vakantie niet veel meer zal zien, omdat ik bijna ga trouwen. Een meisje vraagt uiterst verbaasd: “gaat U trouwen?!?” (Ze verstond het woord marier). Ik doe net of ik zwaar beledigd ben door haar verbazing, hahaha.

Het leven van een trouwschoen

Voor de mysterieusheid heb ik maar even een mannenschoen als plaatje gekozen 😉

Zegt linkertrouwschoen tegen de rechtertrouwschoen: “zou Laura ons niet wat vaker moeten inlopen? Toen ze ons kocht dacht ik echt dat we flink wat kilometers zouden maken.” Rechtertrouwschoen zucht: “ja, dat hoopte ik ook. Ik moet echt even wennen aan die tenen onder m’n kin.” 

Er klinkt een mompelend geluid: “bwjullie mmogen twenminste nog uit dwie *kuche kuche* doos!” Linkertrouwschoen spitst zijn hak, die vlak bij het randje ligt. “Linkeroorbel, ben jij dat? Of rechter? Ik versta het niet zo goed.” *Kuche, “bwjaa ik bwen de linker! Bweetje zuurstof tekort hier, maar bwnog maar dwie weken.” 

Rechtertrouwschoen sist naar z’n linker mattie: “die oorbel wil ook altijd even shinen hè, met z’n geklets. Ik vind die rechter veel leuker. ‘T is maar goed dat wij straks onder de jurk zitten en die verrekte oorbel hoog hangt. Waar waren we? O ja, dat we nog steeds in de doos zitten.” Linkertrouwschoen denkt even na. “Daan is ook wel veel thuis hoor, dat is niet zo makkelijk voor Laura.” 

Niet veel later klinkt er gebonk op de trap en gaat de deur open. Zou het??!! “Ja.. ja… We bewegen! Het deksel gaat open… Let there be light!” Linkertrouwschoen roept: “Yo pantykousjes, jullie ook hier?!” De pantykousjes jubelen: “Hoeraa, jullie worden ingelopen!” Rechtertrouwschoen fantaseert hardop: “op naar de buitenlucht of misschien wel een ritje in de auto. Een wandeling door de straat misschien, of boodschappen doen? Dat lijkt me nou zo magisch. O… O jongens laat maar. Moet je kijken waar Laura naartoe loopt. We gaan stofzuigen. “Vweel pwezier! Laat het maar bwlinken, dwaar bewnnik gek op!”

Mysterieuze autorit

Het zal je niet ontgaan zijn: heel binnenkort trouwen Laura en Daan! Ook ik leef er enorm naar toe. En ook heb ik de eer om het vrijgezellenfeest met een vriendin te organiseren. En Laura weet natuurlijk niet wanneer dat is. Haha. Ha.

“We zijn rond 08.05 bij je!” App ik naar Laura. We gaan vandaag naar Hilversum om in het publiek van het programma Lingo te zitten. 

“Huh?” Vraagt Laura als ze instapt. “Waar is Thomas? En hoezo ben je met jouw auto in plaats van met die van hem?” Ik lach mysterieus. “Oh Dor nee hè?” Laura klapt de zonneklep naar beneden om in de spiegel te kijken. “Ik heb gewoon een saaie trui aan. En ik heb niet eens mijn tanden gepoetst!” Ondertussen sla ik een weg in die niet richting Hilversum gaat. “Aaaah Dor, ik wil even wat anders aantrekken.” Laura stopt in paniek een pepermuntje in haar mond.

Na vijf minuten rijd ik het parkeerterrein van het station op. “Okeeee…” Ik parkeer naast Thomas zijn auto. Laura kijkt naar zijn auto en moet dan heel hard lachen. “Oké gelukkig haha!” Ik leg uit dat Thomas even moest tanken en dat hij daarom zelf naar het station gereden was. “Wij nemen de trein terug omdat Thomas weg moet, daarom zet ik mijn auto hier neer.”

Dit waren tien hele leuke minuten, haha.

Vrij gezellig

“Hoi Dor!” Laura belt me op. We zijn allebei vrij vandaag en voor zo ver Laura weet heb ik niet veel te doen vandaag. Niets is minder waar. Ik neem op en gebaar naar de vriendin die naast me zit dat ze stil moet zijn. Laura mag absoluut niet weten dat we op dit moment haar vrijgezellenfeest die morgen plaatsvindt aan het voorbereiden zijn. 

“Hee Lu!” We kletsen wat en Laura vertelt dat ze straks naar de kapper gaat. Of ik mee wil. Eh nou nee haha, er moet nog heel veel gebeuren. “Hmmm, ik denk dat ik even lekker thuis blijf. Ik ben een klas aan het nakijken en het is wel lekker als dat af is.” Ik ben absoluut niet aan het nakijken, we zijn druk bezig met het verzinnen van de opdrachten. “Zullen we anders vanavond samen eten?” Vraag ik, om toch een soort wedervraag te hebben. “Ja gezellig!” Zegt Laura. Shit. Echt geen tijd voor. Nou goed, wel gezellig.

Een aantal uur later appt Laura me dat ze toch wat later thuis is dan verwacht. “Zullen we anders na het eten afspreken?” Vraag ik haar. Thank god, alle tijd kan ik goed gebruiken.“Ik ben lekker het huis aan het schoonmaken nu, dus dat maak ik sowieso eerst af. Misschien kom ik wel na achten hoor.” Laura vindt het allemaal prima, top. Het huis is absoluut niet schoongemaakt vandaag. Tien punten voor mijn leugens, haha.

Wanneer ik de vriendin heb afgezet, race ik naar de supermarkt om een pizza te halen. In de oven staat een cake te bakken en daarna kan de pizza er mooi in. Terwijl ik de pizza erin stop, bedenk ik me dat er ook nog twee plaattaarten in de oven gebakken moeten worden. Terwijl ik de paprika’s snijd voor de soep, probeer ik ook de plaattaarten zo goed mogelijk klaar te maken. 

Rond 20:30 kom ik bij Laura aankakken. Ik vertel haar dat ik een heerlijk rustig dagje heb gehad en dat dat echt lekker is om af en toe te hebben. We spelen een kookspelletje (alsof ik dat nog niet genoeg heb gedaan net haha) en rond 23:30 ga ik weer naar huis. Eenmaal thuis gaan we weer vrolijk verder: de inpaklijst voor Laura wordt geprint en de camera en de karaoke-microfoon (jawel, wat een hilarisch ding) worden opgeladen. 

De voorbereidingen zijn super leuk en de moeite meer dan waard. Zo ontzettend leuk om hier over na te denken :). Wel heb ik een nieuw persoonlijk recordje: ik denk niet dat ik ooit eerder om 12 uur ’s nachts een soepje heb gepureerd. Alles voor de ‘vrijgezel’!

Een paar scènes uit de blogs van Laura’s vrijgezellenfeest! Om ze helemaal terug te lezen, klik hier, hier en hier.

Die ochtend ben ik vrij ‘achterdochtig’: ik kijk constant uit het raam om te zien of ik bekende auto’s zie rijden of een groep meiden zie lopen. Nee hoor, niemand.

Om 09:30 krijg ik een appje van een vriendin (zij geeft de sportles) dat ze de les niet kan komen geven. Op de één of andere manier zoek ik er niet zo veel achter, omdat het nog nét vroeg genoeg is om af te zeggen (?!?!?!). In ieder geval besluit ik nu om lekker in mijn chilloutfit (trui en joggingbroek) te blijven nakijken.

Ik bedenk me ook iets slims: er is namelijk een vriendin die aan de andere kant van het land woont. Als een ware detective kijk ik op haar WhatsApp. Nee hoor, die slaapt nog. Laatst gezien gisteravond laat. Nou, als zij 2 uur in de trein moet zitten, dan zou ze nu écht al wel online zijn geweest op WhatsApp. Slim toch?

Om 11:00 weet ik zeker “oké, nu komen ze niet meer.” Daan geeft aan dat ze inderdaad niet meer komen. Hij stelt voor om straks even boodschappen te doen en naar het bos te gaan. “Nu?” Zeg ik. Gevolgd door: “Ik ben nu wel even lekker aan het nakijken.” Daan stelt voor dat we om 12:00 gaan. Prima!

Rond 12:00 rond ik mijn werk af en sta ik op het punt om mijn chilloutfit te verruilen voor gewone kleding. Juist op dat moment hoor ik buiten gegiechel, gebonk, geklepper met de brievenbus en de deurbel die overgaat. OMG DAAR ZIJN ZE! Ik ben alsnog zooooo verrast!

(…)

Na het filmpje neemt Dorinde het woord: “je hebt net een fout antwoord gegeven. Dat laten we natuurlijk niet zomaar gebeuren. Maar eerst krijg je dit van ons!” Ze toveren een knalblauwe boerenoverall tevoorschijn. Het valt me direct op dat er allemaal namen opgeschreven zijn met een zilveren stift. Ik lees de namen: Daan, Thomas en andere bekende mannen uit onze omgeving. De dames hebben er echter ook wel wat vreemde namen tussen gezet: Melchior valt me bijvoorbeeld direct op. Ik barst in lachen uit: Mélchior?!? De meiden lachen mee. “Ja, het moet niet te makkelijk worden! Kijk eens op je arm!” Ik lees de naam op mijn arm. Omg. “Djaiylanoo?! Met dubbel o?! Is dat echt een naam?!” De meiden leggen triomfantelijk uit: “vandaag moet je de namen op je overall proberen te vinden! Wanneer je een man met die naam tegenkomt, moet hij zijn eigen naam afstrepen. Wanneer je een opdracht fout hebt gedaan, komen er nieuwe namen bij.” Ik vind het geniaal. 

(…)

Onze eerste stop is “café de Kater”, een hele leuke cocktailbar! We zitten aan hoge tafels en bestellen allemaal een cocktail. Ik vraag uiteraard hoe de ober heet (Joost), maar helaas staat die naam niet op mijn pak. Daarna is het tijd voor de volgende opdracht. Dit is wel een pittige: bij een foutje hoef ik namelijk geen naam op mijn overall te schrijven, maar moet ik een spekje in mijn mond proppen. Wat ik moet doen? Dilemma’s oplossen die Dorinde aan Daan heeft voorgelegd. En het zijn er heel wat! Oei, hoe goed ken ik hem? Hoe snel zit mijn mond propvol? 😉

Nooit meer pindakaas of nooit meer chips en nootjes? Ha. Makkelijk. Nooit meer chips en nootjes! Yes. 

Het gaat best goed! Liever 5 jaar jonger of 30 cm kleiner dan Laura? Ook makkelijk. Daan wil zéker langer zijn, dus dan maar 5 jaar jonger!

Bij de volgende vragen ging ik de mist in en werd mijn mond steeds voller met spekjes:

Zou je liever een kip of een koe zijn? Een kip. HUH?! (Spekje erin). 

Liever altijd 5 minuten te laat of een uur te vroegEen uur te vroeg. HEH?! (Nog een spekje)

Laura heeft altijd een Boers accent of een Vlaams accentBoers. HAHA ECHT?! (Uhl nog een spekje). 

Na een tijdje hou ik het niet meer uit en race ik naar de wc om de spekjes uit te spugen. Ik trek ze door en loop weer weg. Na een tijdje gaat mijn schoonzus naar de wc en lachend komt ze weer terug. “Eh Laura, je weet dat spekjes blijven drijven?” 

(…)

Vervolgens gaan we naar “De Babbel” waar we al snel de dansvloer op gaan! Ik zet mijn missie voort om jongensnamen te zoeken voor op mijn overall. Helaas heten ze allemaal Edwin, Alex, James, Stephan… daar heb ik niks aan. Na een tijdje vraag ik ‘wanhopig’ aan een groep mannen: “Heet niemand van jullie Bob ofzo?!” Ze reageren grappend. “Nee, maar hij is wel de Bob! – Oh top, streep maar door!” ;).

(…)

Lieve Dorinde en Sonja, bedankt voor deze toporganisatie! Ik had me geen beter vrijgezellenfeest kunnen wensen!! <3

Mijn vrijgezellenfeest! (Deel 3!)

Trouwjurk error

Mijn schoonmoeder hè, die heeft mijn trouwjurk bij haar thuis hangen. Stuurt ze me DIT appje:

Hee Laura! Vanavond liep ik met een pan met jus naar de zolder om hem leeg te kiepen ik de dakgoot, maar helaas struikelde ik en toen was je jurk een beetje gevlekt, maar dat was nog niet zo erg hoor. Ik heb hem meteen in de wasmachine gegooid, maar net toen het sopje roze kleurde stopte de machine ermee. Dus moest ik de jurk op de hand uitspoelen, dat valt nog niet mee hoor! Terwijl hij buiten hing uit te druipen vond de kat van de buren dat kantwerk erg leuk! Dat is er nu dus af, want dat kon ik niet meer repareren😩. Alleen is de jurk nu dus een beetje roze gevlekt want blijkbaar gingen de jusvlekken er met dit wasmiddel ook niet uit. Maar als je nou je bloemen ervoor houdt dan valt het niet zo op. Dat losse dingetje wat erbij zat ik per ongeluk in de kookwas terecht gekomen, dus daar kun je misschien iets leuks mee doen voor in je haar. Aan de achterkant mist een vierkantje stof, want dat had ik nodig en ik had niet gezien dat ik dat uit je trouwjurk knipte. Als Daan daar nou gewoon zijn hoed voor houdt, zie je daar ook niets van en ook niet van die schroeivlek van de strijkbout want die was denk ik ook te heet. Maar verder hangt hij er weer netjes bij hoor!👍

Bij het lezen van zo’n appje registreer je ergens wel dat dit heus niet klopt, maar tóch gaat je hart sneller kloppen bij de eerste zin. Ik scroll dan omlaag naar het “grapje!!”, zie dat dit er niet staat en registreer vervolgens de woorden “jus”, “kat”, “scheur”, “wasmachine” en denk dan toch: aaaaaa, paniek!! Hahahaha. Daarna kon ik er wel keihard om lachen en kon ik Dorinde ook nog even laten schrikken ;).

Lieve schoonmoeder, dankjewel dat je zo goed voor mijn jurk zorgt! Ik pak je nog wel eens terug met zo’n grapje, hahaha. O enne… Gelieve de komende weken verder droog brood te eten, deal?! 😉

Volg:
Share:

1 Reactie

  1. omarij
    4 januari 2021 / 8:33 am

    Wat een terugblikverhaaaaaaalllll, zo’n januarimaand of beter gezegd zo’n aanloop naar een Lauratrouwdag is en blijft een waar feest. Ook om te (her) lezen..
    Op naar augustus, ja ja!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge