Het is midden in de nacht en ik slaap een beetje onrustig. Het is koud, dan is het weer warm en dan toch weer wat fris. Ik ben het niet gewend om niet te kunnen slapen en daarom weet ik ook niet zo goed wat ik er mee aan moet, haha.
Ik draai me om richting Thomas en zie dat hij lekker ligt te slapen. Ik sluit mijn ogen en probeer hetzelfde te doen. Toch doe ik op de één of andere manier mijn ogen weer open, waarna ik zie dat Thomas ineens heel dichtbij me ligt. Ik schrik heel erg van deze snelle verandering en maak daarbij een enorm hard schrikgeluid. Die blik van Thomas daarna, hij is letterlijk wakker geschrokken, maakte dat ik nog minimaal 5 minuten bleef lachen.
Lachen is kennelijk het medicijn, ik heb daarna heeerlijk geslapen :-).
Vijf minuten lachen als ultieme slaappil = oergezonde slaapmedicatie.. . maar ehm, eh, sliep Thomas óók nog goed na jouw schrik, na zijn schrik en na jouw lachactie? Hihi🤗