Soms is het goed om even stil te staan bij de kleine dingen. Realiseer je maar eens dat we eigenlijk in onze handjes mogen knijpen dat we in deze goede omstandigheden leven. We hebben een dak boven ons hoofd, een fatsoenlijke baan, we kunnen zo nu en dan uit eten en we kunnen op vakantie!
Dat we ons kunnen permitteren om spullen en eten te kopen, betekent natuurlijk niet dat we er een zooitje van moeten maken. En laat dat laatste nou nét gebeurd zijn. Tijd om eens even flink op te gaan ruimen, hieronder zie je de transformatie!
Links de megavolle kast, vooral de middelste twee planken zijn echt ontploft. Op de rechterfoto is de kast helemaal leeggehaald. Het valt me serieus nu pas op dat er verschillende kleuren planken inzitten, haha. Dat was al zo toen we het huis huurden. Wanneer ik iets opruim, haal ik altijd eerst álles uit de kast. Als ik dat niet zou doen, weet ik van tevoren al dat ik bij de laatste twee planken geen zin meer zou hebben. Op deze manier móest ik die wel weer opruimen. Om meer orde te krijgen moet je dus altijd eerst meer troep maken.
Het wordt tijd om een fatsoenlijke camera te kopen, haha. Zelf merk ik mega veel verschil wanneer ik voor de kast sta. Toen ik het effect echter op de foto zag, was ik helaas een beetje teleurgesteld: er is nauwelijks verandering te zien. Jammer! Onderin heb ik heel veel kleine troepjes in schoenendozen gestopt, zodat het voor het oog er iets beter (of eigenlijk iets minder slecht) eruit ziet. In een klein huis moet je het gewoon doen met de ruimte die je hebt. Voor nu is het goed genoeg :). En het mooiste van deze kast is dat de deur gewoon dicht kan. Je ziet er dus lekker toch niks van!
Vind jij het leuk om op te ruimen?
Je camerabeelden laten het verschil in netheid uitstekend zien hoor, duidelijk van chaos in de middenregio naar opgeruimd staat netjes. En netjes is het!!! Wat geeft dat een voldaan gevoel hè?
Of ik het leuk vind om op te ruimen? Daar valt best een en ander op af te dingen. Meestal blijf ik steken wanneer ik de planken in mijn werkkamer opruim. Honderden brieven, kaarten, schriften, boeken, boekjes, naast tuttels, pennen, brillen, dozen en doosjes…allemaal redenen voor dat ‘blijven steken’. Dus geschiedt er aan ruimte creëren niets.
Bejegen ik echter de ontdooide koelkast, door die na ontdooiing weer in te richten….dan krijg ik een alleszins tevreden gevoel.