Ochtendje alleen

Sinds Corona werkt Thomas bijna alleen nog maar thuis. Slechts een paar keer is het voorgekomen dat hij toch naar kantoor moet, zoals vandaag. En laten we nou nét vanochtend een bezorging krijgen van Hello Fresh! Vervelende timing, maar het moet net lukken.

Normaal gaat Thomas z’n wekker om 07.30, maar vandaag is dat een uurtje eerder. Waar ik gisteravond nog dacht: ‘héérlijk, kan ik nog ruim een uur blijven liggen’, ben ik meteen klaarwakker. Oh. Ik sukkel daarna toch nog wat in slaap, totdat Thomas me gedag zegt. Ik besluit om lekker te blijven liggen, totdat ik in de verte een kliko hoor. Oh ja, die moest nog aan de straat! Ik doe m’n jas over m’n pyjama aan (hai buren) en zet de kliko om 07.15 aan de straat. Ik duik daarna m’n bed weer in, maar echt ontspannen wordt het niet meer haha.

“Uw box wordt om 10.25 bezorgd.” Mijn eerste les begint vandaag pas om 11.05 (heerlijk), dus het moet nét lukken. Voor de zekerheid schakel ik toch Daan even in, als noodplan, voor het geval ze laat zouden komen. Beetje lullig als alle koelkast spullen in de brandende zon liggen, haha. 

Ik bereid wat lessen voor en ik besluit om alvast m’n tanden te poetsen, zodat ik echt direct weg kan nadat de box is bezorgd. Ik zet de tandenborstel aan en.. leeg. Ik had hem netjes in de oplader gestopt, maar de stekker zat er helaas niet in. Ik poets met de hand verder en op dat moment hoor ik een busje. Yes, ruim op tijd! Met een mond vol tandpasta race ik naar beneden om de deur open te doen.  Ik leg de spullen in de koelkast en bedenk dan dat ik nog wel op de fiets kan. “Ik ben trouwens op je fiets” krijg ik letterlijk één minuut daarna binnen. “Goh.”

Het is allemaal prima gelukt, maar een échte relax ochtend zoals ik me bedacht had, was het niet, hihi.