Nu Daan zijn vrijgezellenfeest op vrijdag heeft gehad, begon mijn nieuwsgierigheid op zaterdagochtend toch ook wel vrijwel direct: zou het dan vandaag mijn beurt zijn? Met Dorinde heb ik afgesproken dat ik om 10:30 ga sporten. Ja ja, dat klink allemaal wel heel leuk en aardig, maar ook wel verdacht natuurlijk. Dan kom ik haar om 10:10 ophalen en dan sta ik daar in m’n sportkleding…
Die ochtend ben ik vrij ‘achterdochtig’: ik kijk constant uit het raam om te zien of ik bekende auto’s zie rijden of een groep meiden zie lopen. Nee hoor, niemand.
Om 09:30 krijg ik een appje van een vriendin (zij geeft de sportles) dat ze de les niet kan komen geven. Ze heeft een hamer op haar voet laten vallen en daardoor kan ze nu de les niet geven. Ik denk natuurlijk meteen: VERDAAACHT, maar ik denk ook meteen: “ja, het kan wel… ze heeft net een huis gekocht en is aan het klussen.” Op de één of andere manier zoek ik er niet zo veel achter, omdat het nog nét vroeg genoeg is om af te zeggen (?!?!?!). In ieder geval besluit ik nu om lekker in mijn chilloutfit (trui en joggingbroek) te blijven nakijken.
Ik bedenk me ook iets slims: er is namelijk een vriendin die aan de andere kant van het land woont. Als een ware detective kijk ik op haar WhatsApp. Nee hoor, die slaapt nog. Laatst gezien gisteravond laat. Nou, als zij 2 uur in de trein moet zitten, dan zou ze nu écht al wel online zijn geweest op WhatsApp. Slim toch?
Om 11:00 weet ik zeker “oké, nu komen ze niet meer.” Daan geeft aan dat ze inderdaad niet meer komen. Hij stelt voor om straks even boodschappen te doen en naar het bos te gaan. “Nu?” Zeg ik. Gevolgd door: “Ik ben nu wel even lekker aan het nakijken.” Daan stelt voor dat we om 12:00 gaan. Prima!
Rond 12:00 rond ik mijn werk af en sta ik op het punt om mijn chilloutfit te verruilen voor gewone kleding. Juist op dat moment hoor ik buiten gegiechel, gebonk, geklepper met de brievenbus en de deurbel die overgaat. OMG DAAR ZIJN ZE! Ik ben alsnog zooooo verrast!
Ik loop naar de deur, die nog steeds op slot zit hahaha. De meiden lachen hard om mijn outfit. Ik zeg dat ik het NIET zag aankomen, deze timing is alleen maar beter natuurlijk hahaha. Ik krijg een brief in mijn hand geduwd waar op staat dat ik uitgaanskleding, een handdoek, een toilettas, sportkleding en warme kleding mee moet nemen. Wow, gaan we dan ook ergens slapen? Of is dit juist om me op het verkeerde been te zetten?! Vervolgens geven ze me ook een rood boerensjaaltje en een sjerp met daarop: “Bride to be.”
Ik ben direct nerveus en weet niet waar ik moet beginnen. “Je hebt 10 minuten!!” Ik storm naar boven en trek de kast open. “Eeeeeh wat moet ik mee?!” Ik voel me super onvoorbereid en denk alleen maar: “ik moet mezelf nog opmaken, HELP ik heb geen uitgaanskleding, ik heb maar 10 minuten…” Gelukkig komt Dorinde naar boven en helpt ze me met het inpakken van mijn tas.
Ik gooi gauw wat make-up op mijn gezicht, trek een neutrale outfit aan, zodat de sjerp en het sjaaltje daar goed mee gecombineerd kunnen worden. “VERGEET JE PASPOORT NIEEEEET!!” roept een vriendin van beneden. Daar trap ik niet in, maar ik neem hem voor de zekerheid toch maar mee ;). “Je bent al 5 minuten overtijd!!!!” roept een andere vriendin. Mijn hart bonkt in mijn keel en ik kam gauw mijn haren.
Beneden is het een gezellige drukte van een aantal van mijn vriendinnen, maar ik mis er nog wel een paar. Hoe zit dat?! Gauw geef ik Daan een kus en ik rij met mijn schoonzussen en twee vriendinnen mee. Nadat we de hoek om zijn roep ik: “stop! Ik ben mijn telefoon vergeten!” Haha, in alle drukte heb ik mijn telefoon gewoon thuis laten liggen. We keren om, de andere vriendinnen worden geappt over deze error en mijn schoonzus holt gauw naar binnen om mijn telefoon te halen. “Ok, daar gaan we!”
We rijden richting het huis van Dorinde en daar zie ik nog meer fietsen staan. In het raam herken ik mijn moeder, schoonmoeder en nog een vriendin. Dorinde en een vriendin hebben zich flink uitgesloofd: de tafel staat vol met een heerlijk lunchbuffet. Het thema is overduidelijk: thema boer! (Een knipoog naar mijn oude achternaam ;)). Op de achtergrond klinkt de heerlijke muziek van boer zoekt vrouw en op tafel staan tulpjes, eieren, koeiennaamkaartjes en nog veel andere dingen in stijl. Ik krijg een fles ijskoude bubbels in mijn hand en na een paar minuten (hihi ja echt) plopt hij feestelijk open. Het feest kan beginnen!!
Haha, dat hebben ze toch best knap gedaan: iemand die zo goed oplet op kleine signalen alsnog verrassen met de timing van het feest. Ik moest hard lachen om het gekozen thema. Zo leuk bedacht! Ik ben héél nieuwsgierig naar part 2.
Net als vroeger: zou de sint wel komen, vol verwachting klopt mijn hart. Angstige spanning, oh makker staak je wild geraas en dan—— heerlijk avondje oh nee heerlijk middagje is gekomen, hè, fijn, leuk, fantastisch!