“Er kan echt bijna niks misgaan met het voorbereiden van een aardappelhapje voor een baby” lees ik aan Thomas voor. Vervolgens moeten we allebei heel hard lachen. Het aardappelhapje is compleet mislukt, het smaakt alsof het nog rauw is. “Goed kauwen, Marthe!”
Later komen we erachter dat het vastkokende aardappelen zijn en dat die toch wat langer moeten stomen. Met de kruimige aardappels hebben we meer succes, haha.
Gossiepietje, zou dat tandenloze bekkie verwoed op een hard hapje hebben moeten mummelen!