Het is dinsdag, een van de laatste warme dagen van dit jaar! Ik heb een jurk aan, draag mijn haar los en loop op sandaaltjes, heel uitzonderlijk voor mij, haha.
De eerste lesdag zit er op. Ik heb nog twee afspraken en een vergadering en ik besluit om even gauw een kopje koffie te gaan halen. Ik drink eigenlijk nooit koffie op school. Had ik het maar niet gedaan.
Wanneer ik terugloop naar mijn lokaal, struikel ik onderweg op de trap. Mijn sandaaltje is de dooddoener: het model lijkt wat op een slipper, waardoor mijn tenen bij het beklimmen van de trap iets hoger zijn dan de zool. Zie je het voor je? Het gevolg is in elk geval dat ik aan de trede blijf ‘plakken’, mijn evenwicht verlies en mijn hete koffie vervolgens vol in mijn gezicht en hals gooi. Een paar leerlingen blijven geschokt staan en vragen of ik hulp nodig heb. Ik ben gelukkig heel dicht bij de meisjeswc en ik stamel dat het wel gaat.
In de spiegel zie ik dat mijn gezicht knalrood is en mijn haren druipen van de koffie. Zul je net zien, heb ik net mijn haar los hahaha. Ook mijn jurk plakt aan m’n lijf. Snel houd ik mijn hoofd onder de kraan en begin ik met koelen. Een collega komt gelukkig gauw binnen en zij schiet me te hulp.
Een kwartier later verschijn ik op de vergadering, de rode kleur is helemaal weggetrokken en mijn huid prikt niet meer. Gelukkig niets aan de hand, geen zorgen! 🙂
Op woensdag trok ik opnieuw een jurk aan. De koffie heb ik laten staan ;).
Dat ellendig ‘kleine hoekje waar het ongeluk in zit’, pijnlijke story. En misschien nog ‘goed’ dat het koffie was. Ware het hete thee, dan liep je nu met brandwondenðŸ˜ðŸ¥µðŸ¤¢….