Woensdag 5 oktober
Wow, we hebben een nieuwe mijlpaal! Aukje heeft voor het eerst geen nachtvoeding nodig gehad! Ik ben twee keer wakker geworden om haar speentje te geven, maar daarna sliep ze meteen weer. Ze heeft zich tussen 22:00 en 6:30 dus heel rustig gehouden, trots!!
Na het ontbijt leggen we Aukje op bed voor haar eerste slaapje. Dat doen we eigenlijk standaard: na haar eerste slaapje op pad. Mocht het haar onderweg dan niet lukken om te slapen, heeft ze in ieder geval dat eerste slaapje in the pocket haha.
Na haar slaapje vertrekken we richting Koblenz. Het is zo’n 45 minuten rijden en onderweg rijden we op veel haarspeldbochten. Aukje is geen groot fan van de auto, dus ik probeer uit alle macht om niet misselijk te worden, terwijl ik achterin naast haar zit en haar steeds haar speentje geef. (Ook goed tegen de ploppende oren, we rijden van hoog naar laag!)
In Koblenz parkeren we de auto in een parkeergarage, speciaal op een plekje voor ouders met kinderen. Ideaal! Dan hoef je je ook niet bezwaard te voelen om even rustig de kinderwagen uit te laden: plek zat!
De parkeergarage blijkt precies boven een winkelcentrum te zitten en eigenlijk vinden we het wel relaxt om daar te winkelen. Het sfeertje is heel rustig, ideaal voor met Aukje in de kinderwagen!
We kopen een paar souvenirtjes en gaan dan op zoek naar een schoenenwinkel: ik heb dringend nieuwe schoenen nodig, hahaha. In de meeste winkels gaan damesschoenen tot maat 42, maar we vinden uiteindelijk een winkel waar ook maat 43 te koop is! We zoeken eerst naar de juiste schoenendozen (er staat dan een mega sticker met XXL op, whaha) en kijken dan of de schoen die erbij hoort leuk is. Uiteindelijk vind ik schoenen die ik best oké vind… 😉
Na het winkelen is het tijd voor sushi! Wanneer we om 13:00 voor de ingang staan, zien we dat er alleen een trap omhoog gaat. Oei, dat is met een kinderwagen best lastig. Naast de trap zien we echter een openbare deur waar we doorheen kunnen. Hé, een lift! Top! We proppen ons naar binnen (de lift is echt mini) en we klikken op de eerste verdieping (daar staat de naam van het restaurant bij). We komen uit bij een aftands trappenhuis. Daar staat ook een ander gezinnetje met kinderwagen te wachten, lol.
Op een gegeven moment komt er iemand naar ons toe: “ehh, dit is de deur naar de keuken. Jullie zullen de kinderwagens vanaf de hoofdingang naar boven moeten tillen.” Hahaha okeeee vooruit dan maar. In colonne gaan we weer naar beneden met het miniliftje.
Wanneer we eenmaal boven zijn, genieten we heerlijk van de sushi. Wat fijn om weer even het ‘uit eten gevoel’ te hebben, nu met Aukje erbij! Het is dus ideaal om met een baby tijdens lunchtijd naar een sushirestaurant te gaan. Het is dan vrij rustig, het is ook niet zo vreselijk duur én er zijn meerdere ouders met kinderen. Je hoeft je dan dus niet bezwaard te voelen, ideaal!
Nadat we klaar zijn met eten, gaan we nog even kort de stad in. Aukje geeft echter al snel aan dat ze het wel welletjes vindt en we besluiten om weer naar het huisje te gaan.
In de parkeergarage voed ik Aukje, terwijl Daan de navigatie vast instelt. Op een gegeven moment horen we een luid getoeter en kijken we allebei verbaasd achterom. We zien een vrouw achter het stuur wild naar ons gebaren, ze kijkt ontzettend boos. Ik bedenk wat er kan zijn, maar concludeer dan dat ze waarschijnlijk dacht dat we weg zouden gaan. De lampen staan immers aan, omdat Daan de navigatie aan het instellen was. Ze wilde ons plekje waarschijnlijk hebben. Ehhh tja.
Ik kan het niet laten om me schuldig te voelen, maar ergens is het ook wel echt idioot dat ze zo boos werd, haha. Ik vraag Daan om toch maar even de lampen uit te zetten.
In de namiddag komen we weer thuis en relaxen we in het appartement. Op naar nog een goede nacht!
Jullie zijn UITVINDERS geworden!
Manoeuvreerkinderwagenuitvinders, met Aukje-uit-winkelen-en-uit-eten-gaan-uitvinders en wat is dat goed gelukt! Tot en met schoenen en sushi aan toe en dan ook nog heel leuke foto’s erbij….