Al sinds ik mij kan herinneren, ben ik gefascineerd door etende acteurs. Scènes waarbij er wel twee minuten gedaan wordt om een stukje appel weg te kauwen. De malende wangen die na 20 seconden (hoezo zo lang?!) even pauzeren om even iets te vertellen, om vervolgens weer vrolijk verder te kauwen. Of nog erger: tijdens het praten net doen alsof je nog aan het kauwen bent, terwijl je zelf al tien happen verder zou zijn. Staat dit in het script? Of is dat de voorwaarde van acteur zijn? “Graag geen hap-slik-weg, dat doe je thuis maar.”
Toen ik van het weekend met Daan naar Harry Potter en de gevangene van Azkaban keek, heb ik heel erg moeten lachen om een scène waarbij Harry een stukje eten (chocola volgens mij!!!) voor zijn mond liet zweven. (Voor de kenners:) hij zag op de Sluipwegwijzer de naam van Peter Pippeling verschijnen, dat kan natuurlijk niet. Uit verbazing eet je je stukje chocola natuurlijk niet op en laat je hem lekker voor je mond zweven.
Echt nóóit zou ik een stukje eten niet opeten omdat ik ergens verbaasd over ben. Ik kan toevallig vet goed verbaasd kauwen. Wenkbrauwen omhoog en gaan. Slechts enkele seconden en dan slik ik het door.
Fascinerend, echt fascinerend.
Je schotelt een probleem voor waar ik nou nog nooit over heb nagedacht. Kauwende acteurs…
Zou dat heus in het script staan: laat brok chocola 34 seconden voor de lippen zweven, open lippen, duw chocola naar binnen, kauw 2 minuten 12 seconden, kijk ontzet…. zoiets?
Zal naarstig al tvkijkend gaan opletten, terwijl ikzelf een lekkere Lion King opsmikkel…