Uw kindje kan al geluid waarnemen.
Mocht onze dochter net lekker in mijn buik hebben liggen slapen, dan is ze nu zéker wakker geschrokken, hahaha. Ik schrijf deze blog op vakantie in Limburg en ik ben 26 weken zwanger.
Daan zit op de bank, ik aan de keukentafel. Ik zie dat Daan een wit paaseitje pakt en hij vraagt me of ik er ook één wil. Hahaha, quelle question… 😉
Hij pakt een eitje uit het bakje en maakt aanstalten om te gooien. Ik zet me schrap om het eitje te vangen. 3, 2, 1…. PENG!!! Het eitje komt met zo’n noodgang (en véél) te hoog op me af, dat het eitje vol in de vuile vaat op het aanrecht belandt. Een glas wordt daarbij geraakt en het geluid dat daarbij vrijkomt is dramatisch hard, hahaha.
Ik sta snel op voor een inspectierondje: gelukkig is het glas nog heel, pfieww. Mijn eitje is wel zeiknat, omdat het na de klap in de gootsteen is gevallen. Ik pel het schilletje (inmiddels stinkend naar pindakaas) ervan af en geniet toch van mijn (ietwat gedeukte) eitje.
En onze dochter? Ze schopte een paar keer in mijn buik en werd daarna weer rustig. Ei(nd) goed, al goed. 😉
Ha ha, vliegend paaseitje, jullie dochtertje ligt te schateren in jouw buik, Laura🥰. En nu bepeinst ze dat de paaseitjestijd helaas voorbij is, wanneer ze haar huidige woonplekje verlaat en de grote wereld ingaat…. 😂