Afgelopen weekend waren we met vriendinnen een heerlijk weekend naar Ameland. Donderdag zal ik daar in de blog uitgebreid over schrijven!
Op Ameland heb ik met Dor afgesproken dat ik nog iets van haar zou lenen. Na een wandeling, rijden we eerst nog even langs haar huis voordat ze me thuis afzet. Ze parkeert haar auto nonchalant met haar neus half in een soort inrit, tussen verschillende kliko’s die al langs de weg staan. “Ben zo terug!”
Jahoor. Precies op het moment dat Dorinde naar binnen is verdwenen, komt er een vrouw met haar kliko aanrollen. Ik zit op de passagiersstoel en zit dus op 10 cm van de plek waar ze nu haar kliko langs de auto aan het wurmen is. Ik voel haar “wat doe je, idioot?!”-blik op mij branden, maar ik kijk heel overdreven over mijn schouder om te kijken of Dor al weer terug komt.
De vrouw is zo’n 20 seconden bezig en ik maak nog altijd geen oogcontact. (Op de een of andere manier voel ik dat ik het nu niet goed kan uitleggen, op de manier waarop ze haar lichaamstaal uitstraalt). Op een gegeven moment zie ik dat het haar gelukt is om haar kliko goed neer te zetten en ze beent stevig weg. Op dat moment komt Dorinde naar buiten en ik zie aan haar hoofd dat ze bijna in de lach schiet. Wanneer ze weer naast me zit, gieren we het uit.
Die kliko’s zijn (naast poep natuurlijk) nog altijd zó inspirerend! Hahaha.
Oeps! Wat zat je daar in alle ongemakkelijkheid ongemakkelijk op je zus te wachten! Oeps!