Nu ik het officiële bestaan van ‘H‘ (mijn onderkin) met jullie gedeeld heb, wilde meneer direct prominent op de foto. Dat lukte, maar ik ben nog in flinke discussie met hem over de publicatie ervan. Ik ben denk ik aan de winnende hand: deze foto zal niet aan het licht komen!
Over ‘het licht’ gesproken… dit was wel precies de context waarbij H me in de val probeerde te lokken. Vanmorgen liet hij me expres mijn eigen zonnebril vergeten, waardoor ik ‘s middags flink knijpend met de ogen in de auto zat. Hij wees nonchalant naar het klepje bovenin Daans auto, waar een HEULE oude (lelijke, sorry schat) zonnebril van Daan mij gretig van het geknijp af wilde helpen.
Goed, ik zwichtte… en de zonnebril deed prima z’n werk. Maar hoe ik ineens die selfie gemaakt had (tijdens het stilstaan hoor), is me nog steeds een raadsel. Ik / H heeft hem naar Daan gestuurd, die moest uiteraard keihard lachen.
Tijdens het laatste stuk van mijn ritje naar huis, passeerde ik met 30 km per uur een enorme stoet stilstaande auto’s. Het ging dus erg langzaam en in ‘paniek’ griste ik de zonnebril bijna van mijn hoofd. H vond dat ik me niet moest aanstellen en ik heb dan ook maar mans vooruit gekeken.
Mijn eigen zonnebril ligt klaar voor morgen. H probeert me nu een selfie-tweeluik van beide zonnebrillen aan te praten. We kijken (haha) nog wel even.
Dominante rakker, jouw H. Is het ook nog een Hij. De macho.
Nou, laat je niet beH-en, maak toch maar selfies met of zonder H, met of zonder zonnebrillen, je bent en blijft een mooie L!