Afgelopen maandag zijn wij 30 geworden! Zoals elk jaar vind ik het leuk om terug te blikken en vooruit te kijken naar dit nieuwe jaar. Afgelopen dinsdag heb je misschien de voorproef al gelezen… 😉

Ik stelde mezelf deze vragen over het 30e levensjaar. Tijd om ze te beantwoorden!:

– Kan ik terugkijken op een fijne zwangerschap? (Waarbij ik hopelijk de komende maanden wat minder misselijk ben…. ;))

Ja, de zwangerschap was fijn! De misselijkheid heb ik als vrij heftig ervaren, maar gelukkig vergeet je dat ook wel snel weer. Afgelopen vrijdag was het Sint Maarten. Ik weet nog dat ik vorig jaar met moeite een zak nacho’s zat weg te werken, omdat ik niets anders binnenhield, haha. Ook heb ik veel kaasbroodjes en croissantjes gegeten, dat ging er goed in.

– Hebben we de baby inderdaad de naam gegeven die we al zo lang in gedachten hebben?

Aukje, jazeker! Al heel vroeg hebben we deze naam bedacht, via de app “Kinder”. Ik vind de naam nog steeds geweldig!

– Eet ik inmiddels weer groente? (Ik ben zo aan het craven naar zoete snacks… ik hoop dat dit weer goedkomt hahaha).

Ja! En meer ook dan daarvoor! Ik vind stamppotten nu ineens weer heel lekker, haha. Daan is er blij mee. 😉

– Ben ik nog altijd aan het zwemmen met vriendinnen? We hebben heel enthousiast een 50-rittenkaart gekocht met z’n drieën, zijn we nog altijd fanatiek bezig?

JA!! Zo trots, haha. Hoewel we niet altijd zin hebben in het zwemmen zelf, is het altijd echt gezellig.

– Ben ik alweer aan het werk en hoe gaat dat?

Heerlijk, nee! Nog een kleine 2 maanden. Ik begin weer na de Kerstvakantie. Ik ben inderdaad erg benieuwd hoe dat gaat! Voordat Aukje er was, werkte ik zooooveel in mijn vrije tijd. Ik hoop dat dat nu wel echt grotendeels klaar is!

– Heb ik mijn draai als mama een beetje gevonden? Vallen de wallen mee? Heb ik nog tijd voor mezelf en voor Daan? Hahaha, ik ben zo benieuwd!

Ik heb zeker mijn draai gevonden, wat is het heerlijk om mama te zijn van dit lieve meisje! De wallen zijn okee volgens mij, haha. Ik heb nog wel elke nacht “Aukjedienst”, maar na de voeding slaapt ze gelukkig snel weer door. Ik heb ook nog af en toe tijd voor mezelf! Binnenkort gaan Daan en ik een weekendje samen weg, ik ben heel benieuwd hoe dat gaat zijn zonder Aukje. Heerlijk en moeilijk denk ik, hihi.

Vragen om volgend jaar te beantwoorden!

– Heb ik het hele jaar volgemaakt met weekfoto’s van Aukje en heb ik dit in een fotoboek verwerkt? (Zo nee: een mooie herinnering, haha).

– Is Aukje nog steeds zo hard aan het groeien, of draagt ze inmiddels al een tijd lang dezelfde maat (86 denk ik? :-))

– Wat was het eerste woordje?! 😀

– Zijn alle zwangerschapskilo’s er al af? Haha. Eens kijken of het cliché 9 maanden op, 9 maanden af realistisch is! (En anders maar lekker niet).

– Hebben we al een concreet (tijds)plan om de bovenverdieping te verbouwen? Gaan we dit nog steeds doen?

– Voelt de benedenverdieping al iets meer aangekleed? We hebben een paar plannen liggen om het nog iets gezelliger te maken, is dit inmiddels ook uitgevoerd?

– Lukt het goed om het werken te combineren met het gezinsleven?

– Zijn James & Darcy nog een beetje tevreden met hun rol als grote broer? 😉

We hebben best een grote voortuin, waardoor we de kindjes voor Sint Maarten op 11 november goed aan zien komen. “Daar komen er weer een paar, doe jij open?” Vraagt Thomas me. Ik open de deur en begroet de twee meisjes. “Wacht even!” Een meisje roept dit heel stellig en kijkt ongeduldig naar de straat, waar een derde meisje aan komt hollen. Als ze er bijna is, zetten ze het nummer in. “Sinte Maarten mik mak, m’n moeder is een dikzak, m’n vader is een duntje, geef me pepermuntje.” Echt zó’n onaardig lied, maar hij blijft favoriet bij veel kindjes. Lekker snel snoep cashen, haha.

Ik wil de meisjes complimenteren over hun práchtige ( 😉 ) gezang, maar het nummer gaat al verder. Oh! Door mijn verbazing hoorde ik niet alles, maar de laatste regel “mandarijn met pindakaas, morgen ben ik Sinterklaas” bleef me bij. “Nou, hier heb ik lekkere chocolaatjes, maar jullie willen vást wel een mandarijn om met pindakaas te eten.” Ze trekken een vies gezicht en geven aan dat dat echt vies is. “Met appelstroop dan?” Nee, ook geen goed idee. Ze pakken een chocolaatje en rennen door naar het volgende huis. Bijzonder feest is het toch, haha!

Ook ik doe mezelf een blogvrije dag cadeau. 😉 Ik ga in mijn volgende blog wel mijn jaarlijkse terugblik/vooruitblik schrijven, dan weet je dat vast!

Benieuwd naar die van vorig jaar? Klik hier!

Vandaag blazen we allebei 30 kaarsjes uit! We doen onszelf een blogvrije dag cadeau ;). Leuk weetje: Laura is geboren om 6:42 en ik om 07:02. We schelen dus precies 20 minuten!

Indien van toepassing: weet jij nog veel van je 30e verjaardag?

Tot morgen!