Zo’n avond

Op een gegeven moment verliep onze conversatie vanavond op zo’n manier, dat ik mijn vriend probeerde over te halen om een stukje bloemkool door de kamer te gooien.

Ik kijk rond naar onze eigen filmset met bloemige roosjes. Tja, het is het toch nét niet. Eigenlijk dus net als deze blogpost. Sla hem desnoods maar even over.

Jetlag taferelen

Mijn jetlag heeft een jetlag. Het moet nu eigenlijk als half vier (’s nachts) voelen. Hier in Nederland is het namelijk half tien, zes uur eerder. Toch denk ik op de een of andere manier dat het pas half 8 is. Prima tijd dus om nog even het laatste wasje er in te gooien, bedenk ik me blij en burgerlijk.

Terwijl de laatste vakantiekleren schoon worden, ben ik lekker aan het rommelen. We hebben net het bed omgedraaid en ik ben de slaapkamer dus opnieuw aan het inrichten. Het bed ligt bezaaid met spullen. Ik creëer altijd het liefst zoveel mogelijk chaos voordat ik ga opruimen.

Bekijk bericht

Verwondering op het vliegveld

En dan sta je ineens in een trein op het vliegveld van Hong Kong. Vragend kijken we elkaar aan: is dit wel de bedoeling? We zijn gewoon zonder nadenken achter de meute aangelopen en staan nu als enige lange westerlingen tussen de Chinezen, die dit treinreisje maar al te gewoon lijken te vinden.

Op een informatiebord zien we dat we naar gate 67 moeten. We kijken naar de plattegrond en zien dat de trein ons zojuist naar het begin van het vliegveld (en dus de eerste gates) heeft gebracht. Oeps! Nou ja, met een overstaptijd van vier uur is er op zich niets aan de hand. We besluiten om niet voor de makkelijke weg terug te kiezen door weer met de trein terug te zoeven, maar om avontuurlijk (pijltjes volgen) door het vliegveld te gaan zwerven.

Bekijk bericht

Bezorgdienst in Bali

In Bali kun je de McDonalds gewoon laten bezorgen! Dat is grappig, voor zover mijn McDonaldskennis reikt, kan dit niet in Nederland. Niet dat ik er ook maar een seconde verder over nadacht toen de gids dit vertelde: het eten in restaurantjes is veel te lekker!

Toch komt het vanavond weer ter sprake. Het is de laatste avond en we voelen ons allebei een beetje slappe toeristjes. Een bekend fenomeen op reis, zeker in Azië. We hebben behoefte aan zout eten. Zoute aardappelen met zachte broodjes met augurk en tomaat.. We hebben zin in McDonalds. Hoeft niemand verder te weten, toch?

Bekijk bericht

Mosterd na de maaltijd

Tot vandaag dacht ik: ik zou nóóit gids kunnen worden. Dat zou ik de toeristen simpelweg niet aan kunnen doen.

Bij elk busritje val ik namelijk ontzettend snel in slaap. Knikkebollend hang ik dan voorover, of ik plak met mijn wang tegen het raam. Niet alleen is het niet zo charmant, maar als gids dien je natuurlijk ook op tijd informatie te verstrekken.

Ik opende mijn blog expres met “tot vandaag”, want wat de gids vandaag toch weer deed…

Bekijk bericht