Neverdullmoments

Oooo, dus het kan wèl!

Samen met mijn vriend loop ik naar binnen bij de opticien van ons dorp. Mijn vriend is op zoek naar een nieuwe bril en we gaan gezellig even monturen passen. De opticien kent mijn vriend persoonlijk en helpt graag een handje mee. Na een tijdje hebben we een leuke bril gevonden en hij doet zijn lenzen uit om zijn ogen te laten meten.

“Zo, kunnen we nu kijken voor een bril voor mijn vriendin?” oppert mijn vriend. Ondanks dat ik me er op had voorbereid, voel ik toch een lichte gêne door mij heen trekken. Iets met een vierkant gezicht. Brillencomplex. Staat me toch niet.

Bekijk bericht

Tuincentrum

Samen met mijn moeder loop ik in een tuincentrum in een dorp bij ons in de buurt. Het is hier goed toeven zo tussen alle kerstspulletjes. Wanneer ik plotseling een chronische black out met betrekking tot Frans zou hebben, zou je mij best in een tuincentrum neer kunnen zetten om daar aan de bak te gaan, hoor! (Hopelijk heb ik dan wel plotseling verstand van planten).

De kerstsfeer verveelt mij nooit en ik kijk gretig rond naar alle glimmende ballen en knipperende lampjes. Ook verwonder ik me over het assortiment kunstbomen dat ze hier hebben staan: allemaal overtuigend nep. De ene boom nog vreemder dan de ander. Zelfs een bewegende boom! Zeer origineel, hoewel het met het optuigen toch wat minder praktisch zal zijn. Zullen ze vast een handig uit-knopje voor hebben 😉

Bekijk bericht

Een avondje rocken

Er zijn mensen die immens grote, enge, Duivelse, opblaasbare zwijnen ontwerpen. Er zijn ook mensen die deze vervolgens daadwerkelijk gebruiken.

Vanavond kijk ik met mijn familie naar het optreden van The Pink Floyd Project en we vermaken ons prima! We staan belachelijk vooraan, waardoor we goed zicht hebben op alle bandleden, kushandjes krijgen van de zangeres en het kippenvel op de armen van de artiesten goed kunnen zien.

Oftewel: een geweldige avond! En stiekem vond ik het zwijn (hangend aan het balkon en meeswingend op de maat van de muziek) natuurlijk super cool.

Nagenieten is never dull

Nadat we de heeeeeerlijke gezouten broodjes met tomatensalsa, courgetti, malse tonijn, St Jacobsschelpen met paddenstoelen, truffelaardappelpuree, zeebaars, biefstukreepjes, goddelijke asperges, nog goddelijkere zoete tomaatjes, gnocchi, truffelpasta en chocoladeheerlijkheid (om over de wijn nog maar te zwijgen die na elke slok rijkelijk werd bijgevuld) achter de rug hadden, proostten mijn vriend en ik met een kopje thee op het heerlijkste diner tot nu toe. “We kunnen nu nooit meer normaal uit eten, alles zal voorlopig tegenvallen!”

Deze hypothese móest ik natuurlijk even testen. Vanavond hebben we dus maar sushi afgehaald. Prima hoor met een spa rood! Proost op het goede leven, fijn weekend!

Geluksglitters

Een gezellige avond in een poepiesjiek restaurant met een 15 gangendiner van het werk van mijn vriend eindigt uiteraard met het slopen van een kerstbal. Van de Rivièra Maison. Vol met glitters. Oepsie.

De wijn was heerlijk en mijn motoriek liet me een beetje in de steek. De beglitterde collega’s konden er gelukkig om lachen!