Het is maandagavond en ik kom net terug van volleybal. Met een klein clubje spelen we in een gymzaal van een basisschool en het is altijd heel gezellig. Lol-leybal, noem ik het ook wel eens 😉
Ondanks dat we in ons spel soms best wel amateuristisch zijn, zijn we wel fanatiek. Ik heb na het sporten dan ook best wel trek! Ik besluit twee rijstwafels met pindakaas voor mezelf te maken.
In een jaar kun je veel verschillende leuke activiteiten doen. Sowieso heb je de feestdagen die jaarlijks terugkomen. De meesten houden wel van die gezelligheid rondom kerst, al ken ik ook personen die daar helemaal niets mee hebben. Daarnaast ga je waarschijnlijk wel een keertje op vakantie, of ben je bijvoorbeeld veel op het strand te vinden in de zomer. Ik vind het heel belangrijk om leuke dingen te plannen met vrienden, mijn vriend en familie. En dat hoeven helemaal geen grote dingen te zijn, een ochtendje wandelen in het bos kan al een voorbeeld van zo’n leuk moment zijn.
Vier jonge Vlaamse meisjes (van een jaar of 10) staan in de rij bij de afschiettoren. “Wat zijn we klein hè, zo tussen al die grote mensen!” De meiden kijken om zich heen (en omhoog naar mij) en bevestigen dat ze inderdaad best mini zijn. Één van de meiden kijkt angstig omhoog naar de attractie: “ja, ik weet ook eigenlijk niet of ik wel durf hoor. Kan ik anders niet gewoon kijken?” Een ander meisje zegt stellig: “Nee, nu zijn we hier al geraakt, we gaan er nu ook gewoon met z’n allen in hoor! Anders ga jij in het midden.” Een ander meisje zegt weer: “nou, ik durf eigenlijk ook niet aan de zijkant…”
De volgende minuut wordt er flink steen, papier, schaar gespeeld. Het angstige meisje moet uiteindelijk toch aan de zijkant. Bang kijkt ze omhoog. “Waarom vinden mensen dit leuk?” Haar vriendinnen slaan een arm om haar heen. “Als je echt niet wil, hoef je niet hoor. Maar we doen dit samen. Zodirect gaan we lekker friet eten en dan is het weer voorbij.”
Al mijn twaalfde weekoverzicht, dat betekent dat ik al 84 dagen bijhoud wat ik elke avond eet. Kanonne.
Afgelopen week schreef ik over vakantieherinneringen die je bij bepaalde gerechten kunt hebben. Leuk weetje: mijn oma reageerde dat ze tijdens een vakantie had geleerd wat ze absoluut niet meer wil eten: knödel. Die reactie las ik op vrijdagochtend. Ik had die donderdagavond knödel gegeten. Grappig dat smaken zo kunnen verschillen!
Daarom ben ik eigenlijk ook wel benieuwd of jij wel eens walgt (lekker extreem, haha) van de gerechten die ik in mijn overzichten plaats. Let me know! Als je zelf lekkere recepten hebt, ben ik daar ook heel benieuwd naar! 🙂
De eerste keer dat we onze Tweets deelden, was goed bevallen. Daarom hebben we besloten dat dit een vaste rubriek zal worden op zondag! 🙂
Op Twitter kun je in 140 woorden een mini-anekdote kwijt. Vaak zijn deze berichtjes net te klein voor een volwaardige blogpost, maar samen vormen ze wel een leuk geheel! De afgelopen week Twitterden wij het volgende:
1. (6 mei) “Het kan nog nét!” Aldus de jarige. Sinterklaaspapier in mei. 😉
2. (6 mei) Dat je op 5 meter achter je: “hee meisje!” hoort, je omdraait en je realiseert dat die tijd toch echt voorbij is. Was niet tegen mij.
3. (7 mei) “Kijk, de perssinaasappels zijn in de aanbieding! – Jeuj, morgen lekker verse jus!” Volgende ochtend: “heb jij ze meegenomen? – eh.. jij?”