Vervolg vrijdag 25 november

We staan voor de lift in het Efteling Hotel: we zitten op de bovenste verdieping in een torentje (zie foto van deel 1, haha). Daan heeft flink uitgepakt, het is een megagrote suite! Om even een beeld te geven: dit was ons bed, hahaha:

Verder hadden we nog een megagroot bubbelbad, een bank, een minibar en een dubbele regendouche. De champagne stond klaar… ik wist niet waar ik kijken moest! Zo verwend!

Na een glaasje champagne gaan we het park weer in (je bent er immers zo!) We gaan nog in Carnaval Festival en de Fata Morgana. We hebben de meeste attracties nu bijna allemaal wel gehad. (Helaas zijn de Droomvlucht en Joris en de Draak gesloten i.v.m. onderhoud). ‘s Avonds bekijken we de fonteinshow Aquanura (in samenwerking met Guus Meeuwis) en kondigt Daan aan dat we zo nóg iets leuks gaan doen.

We lopen erheen en… tadaaaa:

We gaan naar de show “Caro” in het Efteling theater. De show is leuk voor jong en oud. Letterlijk, want naast ons zat een opa met zijn kleinzoon. Hij vertelde in geuren en kleuren dat hij in de buurt woont en al tientallen jaren een Efteling abonnement heeft. (Grrmppff). Blijkbaar heeft hij deze theatershow ook al tientallen keren gezien: elke keer neemt hij weer een ander kleinkind mee. “Zo lekker om in de buurt te wonen, blablabla.” Jajaja, heel leuk voor jullie. 😉

Na de show (echt heel leuk!!) eten we nog in het restaurant van het hotel. We zijn bijna de enige met een tweepersoonstafel hahaha. Logisch wel: de meeste mensen gaan toch met hun gezin/familie!

Na het diner gaan we nog in het bubbelbad en slapen we vervolgens heerlijk in het bed. Heel gek (maar stiekem ook wel lekker) om er nu ‘s nachts niet uit te hoeven voor de nachtvoeding van Aukje. Welterusten!

Wordt vervolgd! (Morgen ipv foto van de week)

Vervolg vrijdag 25 november

Na de lunch komen we rond 13:00 aan op de parkeerplaats bij het Efteling Hotel. We kunnen nog niet inchecken, maar mogen wel het park al in! Via een speciaal hek kom je dan achter de Vogel Rok uit, nooit geweten! Je staat dus direct midden op het park, super fijn!

We gaan uiteraard direct de Vogel Rok in en ik zit meteen in het Eftelingsfeertje. Ik heb een lach van oor tot oor: blijer kun je me echt niet maken, hahaha. Ondertussen krijgen we goede berichten van het thuisfront: Aukje en oma vermaken zich prima. Zo fijn!

Ik vond het van tevoren best een dingetje… Hoe gaat het zijn: twee nachtjes zonder Aukje? Toch kon ik dit vrijwel direct wel loslaten: ze is in goede handen en wij hebben dit weekend ook geweldige afleiding, haha!

Het is súper rustig in het park en we kunnen vrijwel overal direct in. We gaan binnen een uur in de Villa Volta, de Baron en de Vliegende Hollander. Deze laatste attractie is mijn favoriet vanwege de geweldige muziek in de wachtrij. We vinden het bijna jammer dat we zo snel de rij door zijn, hihi.

Na deze (toch wel wilde) attracties protesteert mijn maag een beetje: even wat snacken. Bij Station De Oost (voor de kenners) zoek ik een kolfruimte op. Hiervoor heb ik hier nog nooit op gelet, zo grappig hoe je op deze manier weer nieuwe dingen ontdekt. We hebben de kolfruimte gevonden, maar hoeven er vanwege onze hotelkamer eigenlijk niet heen. Wel fijn om te weten waar hij zit! (Ook eentje bij het Volk van Laaf).

We wandelen langs het kerstdorp, zo gezellig! Er zijn allemaal kraampjes met souvenirtjes en winterse snacks. Ook kun je er schaatsen en op de foto met Kerstige Eftelingbewoners. Zoveel leuke dingen om straks met Aukje te doen! (Dit is de laatste keer dat papa en mama het kunnen maken om zonder Aukje naar de Efteling te gaan denk ik, hihi).

Tijd voor het volgende rondje attracties: Symbolica en de bootjes.

Het is heerlijk weer en met de Kerstdecoratie ziet het er fantastisch uit, kijk maar:

Daarna is het tijd om naar de hotelkamer te gaan. ik ben zo benieuwd hoe het hotel er van binnen uitziet…!

Wordt vervolgd!

Al een lange tijd wist ik dat Daan een speciaal verrassingsweekendje voor mij had georganiseerd. Het plan lag er blijkbaar al voor corona, maar dat ging toen niet door. Voor mijn 30e verjaardag ging het nu gelukkig wel lukken!

Ik mocht van tevoren niets weten. Nou, ik heb denk ik slechts 10 keer geprobeerd om iets uit hem te trekken, een bescheiden score al zeg ik het zelf. 😉 Afgelopen weekend was het zover. Het was geweldig!!

Vrijdag 25 november 2022

In de ochtend gaan we thuis flink aan de bak: alle koffers én logeerspullen van Aukje moeten worden ingepakt. Een flink klusje altijd, maar met alle eerdere weekendjes/vakanties hebben we al aardig geoefend. Na het eerste slaapje van Aukje rijden we naar mijn schoonmoeder: Aukje mag logeren bij oma!

Rond 11:00 vertrekken we. Daan heeft de navigatie ingesteld en ik zie dat het 133 km rijden is. De radertjes gaan draaien… een waddeneiland misschien? Of toch de Efteling? 😉 Wanneer we de snelweg op rijden, kan ik de waddeneilanden afstrepen. Daan laat niets los, maar ik voel aan alles dat we richting de Efteling rijden. Na de A9 volgt de A2, daarna de A27. Jaja, dit gaat goed! Hahaha.

We komen aan in Kaatsheuvel en dan draait Daan een andere richting op. What is happening? Hij parkeert bij restaurant De Molen: een heeeeel sfeervol restaurant in… een molen! We worden sjiek opgewacht door een portier en we krijgen een mooi tafeltje. We eten de heerlijkste zalm ooit (om te onthouden!) en we proosten op het weekend!

In de auto moet ik kolven (lol haha, dat is het enige nadeel van een weekendje zonder Aukje ;)) en rijdt Daan ondertussen naar de bestemming… het Efteling hotel! OMG, we gaan hier het hele weekend logeren! Dat betekent… 3 dagen toegang tot de Efteling! (Nou, ik hoef denk ik niet uit te leggen hoe leuk ik dit vond, hihi!)

Drie keer raden waar we zaten (zie foto 2):

Wordt vervolgd!

Op de één of andere manier is 19:00 echt een magische grens. Voor die tijd denk ik steeds: als Marthe slaapt, dan ga ik nog even …. (vul hier een willekeurig huishoudelijk klusje in). Als Marthe eenmaal slaapt, heb ik daar zó geen zin in, haha! Ik moet me er dan echt toe zetten, of ik verplaats het naar de volgende dag. Of de dag erna ;-).

Nu Marthe naast melk ook vaste voeding eet, is het rondom de tafel ook gezellig met kruimels en etensresten. Ik leg Marthe even op het kleed neer, zodat ik de tafel snel kan afruimen. Ze begint een beetje tegen te stribbelen – het is bijna bedtijd – maar ik besluit toch om heel snel even te stofzuigen. Marthe kijkt direct héél vrolijk zodra de stofzuiger aan gaat en ze volgt hem aandachtig. Goh! Ik stofzuig de hele woonkamer en gang en ben oprecht verbaasd dat dit kennelijk helemaal leuk is voor Marthe, haha. Morgen gaan we dit weer proberen ;-).