Multifunctionele supermarkt

“Shit, ik ben mijn sleutels vergeten!” Ik krijg een appje van mijn vriend waar ik stiekem wel een beetje om moet lachen. Verstuurd: een uur geleden. Oh. Meestal doet hij ongeveer een uur over zijn hardlooprondje, dus hij zal over niet al te lange tijd voor een dichte deur staan. Ik probeer hem te bellen, maar hij neemt niet op.

…

Niet veel later belt hij terug. “Hoi! Ben je al bijna thuis? Het is aardig koud buiten!” Ik vertel hem dat ik de komende veertig minuten zeker nog niet thuis ben. Of hij niet nog een rondje kan rennen, haha. Die opmerking werd niet erg gewaardeerd.

…

Na ongeveer een half uurtje krijg ik een foto opgestuurd: een winkelmandje met random boodschappen erin. Vuilniszakken. Kokosmelk. Theezakjes. Mandarijnen. Vaatwastabletten. Ik bel mijn vriend opnieuw. “Hoi! We hebben toch nog heel veel mandarijnen? Kun je anders ook wat spa rood meenemen?” Hij moet lachen. “Ja, we hebben nog heel veel mandarijnen en nee, ik kan geen spa rood meenemen want ik heb helemaal geen geld bij me, haha. Ik ben hier alleen maar omdat het hier warmer is dan buiten. Ben je er bijna? Dan kan ik de producten weer terug leggen.” Waar een supermarkt wel niet goed voor kan zijn.

Tien minuten later tref ik mijn vriend – in een vreemde jas, die hing kennelijk buiten in onze binnenplaats – zonder zijn boodschapjes aan. Dit gebeurt hem vast niet nog een keer!