Recept? Check! Groenten? Check! Snijplank? Check! Al neuriënd begin aan mijn champignonrisotto. Eerst water opzetten voor de bouillon, dan groenten snijden. Ik loop ‘een beetje’ achter met de afwas, waardoor ik noodgedwongen op mijn inductieplaat van 1 m² moet koken. Geeft niks, het is alleen een beetje passen en meten. Ik heb zo’n lange, vierkante, plastic snijplank van de Ikea. Behendig leg ik hem naast het verwarmde pitje. Ik kook vrolijk verder en even later smaakt het weer heerlijk. Als ik na het toetje de snijplank bij de afwas wil leggen, constateer ik dat deze manier van koken misschien toch niet zo geniaal was.
Voortaan snijd ik mijn groenten met een verminkte en niet meer zo vierkante snijplank.