Neverdullmoments

“Ga jij maar naar binnen!”

Vaak als je in de winkelstraat loopt, zie je bij een aantal kledingzaken een paar mannen voor de deur staan. Niet per se omdat ze extra lang van het weertje willen genieten, maar vooral omdat ze zich no way in die drukte willen begeven. Ik vroeg me af of deze situatie ook wel eens omgekeerd was. Zie je wel eens vrouwen buiten staan, terwijl de mannen de zaakjes binnen regelen?

(10 minuten later)

“Hee kijk, een bruidspaar!” Omdat het stadhuis in de winkelstraat zit, zie je regelmatig een mooie bruid (en bruidegom of course) voorbijlopen. Zie hier het antwoord. Terwijl vriendlief de Blokker inliep om wat huishoudelijke producten te kopen, stond ik buiten met een paar andere dames ongegeneerd naar het bruidspaar te koekeloeren.

Bekijk bericht

Rekenwonder

“Weet jij al wat je neemt?” Geduldig sta ik met mijn vriend in de rij bij een ijssalon in een dorpje verderop. Voor ons staat een wat oudere meneer die twee ijsjes to-go besteld. Beide ijsjes worden keurig apart verpakt in een zakje. Verwonderd kijk ik ernaar. Hoe lief dat deze man voor hem en (waarschijnlijk) zijn vrouw een lekker ijsje gaat halen en dan ook z’n eigen ijsje gezellig thuis op eet. Romantiek zit in een klein hoekie.

Het meisje achter de balie had talent voor het scheppen van grote bollen (jeuj), maar met de kassa had ze iets minder succes. Na een minuutje prutsen, af en toe fronsend naar het bord met de prijzen kijkend, verscheen uiteindelijk het bedrag dat de man moest betalen op de kassa: €304,00. De man proestte het uit en ik kon hem eigenlijk ook geen ongelijk geven, haha. Het meisje stond er wel een beetje sip bij te kijken. Speciaal voor haar namen we dan ook allebei extra slagroom op ons ijsje, zodat het op een mooi rond bedrag uitkwam. Geen probleem.

Bekijk bericht

Gezichtsruil

Een paar maanden geleden was ik met mijn vriend op bezoek bij zijn ouders. We gaan daar wel vaker heen hoor, maar deze anekdote gaat toevallig over die keer! De vader van m’n vriend had een grappige foto van zichzelf gemaakt en stuurde die naar ons via whatsapp. Het leek me wel geinig om die foto in te stellen als ‘belfoto’. Als ik dan door hem gebeld zou worden, zou die geniale foto in beeld verschijnen.

Een paar uur later schiet de moeder van mijn vriend in de lach. “Jeetje Dorinde, wat heb jij nou voor gekke foto als profielfoto?!”

Het bleek dat ik die foto dus als mijn éigen profielfoto had ingesteld en daar dus ook al drie uur mee aan het appen was. Foutje!

Bekijk bericht

Waarom was dit ook alweer een goed idee?

Team Joggingbroek, dat zijn mijn vriend en ik regelmatig ‘s avonds. Heerlijk toch, lekker een filmpje of een serie kijken terwijl je in je kloffie op de bank zit! Ik ben zeer trouw aan mijn joggingbroek, ik geloof dat ik deze al zeker 10 jaar heb. Ik ga er dan ook nooit mee naar buiten, geen gezicht haha.

Vroeger, op de basisschool, deed je regelmatig oud Hollandse spelletjes. Touwtje trekken, spijkerpoepen, dat soort werk. Op een avond, nu ongeveer een half jaar geleden, leek het me leuk om zo’n spelletje thuis eens te proberen. Ik koos voor het spelletje ‘Siamese tweeling’, waarbij je samen in een veel te grote broek vast zit en zo snel mogelijk naar de overkant moet rennen. Mijn geliefde (inmiddels antieke) joggingbroek was de sjaak. Dus wij samen die broek in. Het lukte heel aardig, maar een klein verschilletje vergeleken met het originele spel was dat mijn joggingbroek níet veel te groot was. Met de nadruk op was.

Sinds die beruchte avond ga ik regelmatig door het leven met mijn geliefde joggingbroek-met-wasknijper.

Bekijk bericht

Dikke punten op die i

Elke dinsdagavond heb ik zangles samen met een leuk groepje. Het liedje dat we als laatste repeteren, blijft altijd mega lang hangen. Zo ook vanavond. “Zij maakt het verschil. Zijjjjjj. Zijjjjjjjjj maakt het verschil. Zijjj.” OPNIEUW. “Zij maakt het verschil. Zijjjjjjjj maakt het.. Zijjj maakt het verschil.” Om toch die puntjes (zeg maar gerust PUNTEN) op de i te krijgen, oefenden we steeds hetzelfde stukje. Ook na de les zongen we fanatiek door, meerstemmigheid moet nou eenmaal goed op elkaar afgestemd worden! Uiteindelijk hadden we hem door en lukte het ons heel goed om de klanken op elkaar aan te laten sluiten. Wat we helaas niet doorhadden was dat we al zingend naar buiten waren gelopen, terwijl er een stuk of twintig mensen op een terrasje vermakelijk onze kant op zaten te kijken.