Neverdullmoments

Bemoeizuchtige Brit

Bij de Ikea hebben ze vlakbij de uitgang een winkeltje waar ze allerlei Zweedse producten verkopen. Zo kun je er terecht voor heerlijke Kakor Hallon, Sötsak Dammsugare en Sill Senap. Nou, ik zou het wel weten hoor! Vaak vraag ik aan mijn ouders en zus of ze nog iets willen hebben als ik er weer eens heenga. Mijn zus hoefde niks, maar mijn ouders gaven me een lijstje mee. Prima.

Bij de winkel loop ik naar de koeling waar de producten liggen die ik moet hebben. Ik wacht netjes op mijn beurt, er staat namelijk een meneer die wel érg zorgvuldig naar alle producten staat te koekeloeren. Na een halve minuut ga ik toch maar voor hem langs om te beginnen aan mijn lijst. Ik pak de eerste tube met viskuitsmurrie. En de volgende. “Wow, are you sure?” Ah, de man komt niet uit Nederland. Toeristen zijn altijd een beetje langzaam, vooruit. “Eh yeah, why?” Ik pak nog een tube. “You must be from Sweden, no one in Holland eats that much fish.” Lachend pak ik nog een tube. “Make sure you buy some toothpaste as well.”

Bekijk bericht

Welke chocola ‘moet’ je nou nemen?!

Ik denk dat er maar weinig momenten zijn dat ik géén trek heb in chocola. In november is het altijd toptijd: zo rond mijn verjaardag krijg ik vaak een paar chocoladeletters. Vooral de melkvariant is mijn favoriet. Er zijn Nederlanders die vervolgens maanden zouden doen met hun voorraadje. Er zijn ook Nederlanders die na een paar dagen door hun voorraad heen zijn. Ik hoor overduidelijk bij de laatste categorie.

Een paar dagen geleden had ik weer zo’n typische ‘ik heb zin in chocola bui’. Ik twijfelde: gewone melkchocolade, of melkchocolade met hazelnoot? Toen viel mijn oog ineens op biologische pure chocolade 85%. Ooit had ik wel eens gehoord dat deze chocola minder ongezond was en besloot deze te testen.

Een groot voordeel van deze pure chocola vind ik dat je na een paar stukjes echt wel genoeg hebt! Bij melkchocolade stop ik meestal met eten omdat mijn geweten anders begint te knagen. Zelden stop ik omdat ik er voor mijn gevoel ook daadwerkelijk genoeg van heb gegeten. Ik kan je vertellen dat het best prettig is om je een keertje géén vreetzak te voelen door bewust ervoor te kiezen om niet nog een stukje te nemen, gewoon omdat je er geen trek in hebt. Voor mij is dit een groot voordeel van deze chocolade :). Maar is het ook daadwerkelijk ‘gezonder’? Ik vergelijk verschillende soorten chocola!

Bekijk bericht

Vrijwillige horror bij de tandarts

Als brave burger ga ik elk half jaar naar de tandarts. En altijd beloof ik plechtig dat ik vanaf nu écht dagelijks ga flossen. Drie dagen na mijn tandartsbezoek doe ik dat ook altijd keurig, maar daarna neemt de rebelse (lees: luie) burger in mij het over. Totdat ik me ineens weer herinner dat mijn volgende afspraak over een week is.

Normaal gesproken is mijn tactiek dat ik twee dagen van te voren heel fanatiek ga flossen, zodat het niet opvalt dat ik dat de rest van de tijd niet heb gedaan. Yeah right. En dan moet ik ook steeds weer acteren: “Oh, heb ik niet goed geflost? Wat gek, ik doe het altijd trouw.” Het enige dat ik dus leer van mijn acties is het acteren. Van het flossen komt nog steeds maar weinig terecht. Ik besluit het om deze keer anders aan te pakken. Ik ga bekennen.

Bekijk bericht

“Dus ik zit hier gewoon een beetje voor niks te stuntelen?”

Het is zaterdagavond, de zon zakt langzaam naar beneden en we genieten buiten nog even van het mooie weer. We drinken een wijntje en kletsen over van alles en nog wat. Omdat de vliegen het ook erg gezellig bij ons vinden, heeft iemand heel slim haar telefoon op haar glas gelegd om te voorkomen dat de vliegen een duik zullen nemen. Omdat ook ik een wijntje lekkerder vind zonder extra eiwitten, doe ik hetzelfde.

Een half uur later zit ik een beetje voor me uit te staren, totdat mijn buurvrouw me ineens een onderzetter aanreikt. Ik had het gesprek niet helemaal gevolgd, dus op de automatische piloot til ik mijn glas op om de onderzetter eronder te leggen. Dat gaat nog vrij lastig, omdat mijn telefoon er nog bovenop ligt. “Zo hèhè, gelukt!”

Buuf moet een beetje lachen. “Ja ehh, leuk dat je zo je best doet, maar die was eigenlijk voor op je glas bedoelt!”

Bekijk bericht

Voor sommige dingen ben je nooit te oud

 

De laatste lesdag. Alle toetsen zijn gemaakt en alle stof is behandeld. Ik besluit om tijdens de laatste les een film te gaan kijken met mijn leerlingen. Omdat ik bij een andere klas zelf een film had uitgekozen en deze niet bij iedereen in de smaak viel, laat ik de leerlingen nu zelf een film uitkiezen. Ondanks dat bijna alle leerlingen een fantastische 50 minuten beleven, ben ik toch wel erg blij dat er geen leidinggevende langsloopt en even naar binnen gluurt. New kids is nou niet bepaald een didactisch verantwoorde film.

Na een half uur zie ik een meisje wanhopig naar me kijken. Ik loop naar haar toe. “Mevrouw, dit zijn echt de ergste 50 minuten uit mijn leven.” Ik schiet in de lach en kan haar geen ongelijk geven. “Wil je anders een kleurplaat?” Ze moet een beetje lachen, maar knikt toch dankbaar.

(10 minuten later)

Een mooi gezicht. Waar de jongens brullen van het lachen om de veel te foute film, zijn alle meiden ijverig aan het kleuren.

Bekijk bericht