Op maandag 25 maart is onze lieve Mees geboren! Het is een heel lief mannetje en Marthe is een trotse grote zus :).

Wanneer je met een kinderwagen loopt, levert dat soms best wat voordelen op. Sowieso kun je álles wat je koopt in de wagen proppen en hoef je nooit meer echt te sjouwen. (Dat gaat over een paar jaar echt weer tegenvallen, haha). Daarnaast word je veel vaker gedag gezegd tijdens een wandeling, wat ik altijd wel gezellig vind. Bejaarde dames kijken vertederd naar Marthe, de oude mannetjes nemen hun hoed af.. Nee ok, dat laatste is ook weer wat overdreven ;-).

Ook valt het me op dat ik bij het oversteken vaak voorrang krijg. Meestal gaat dat op een hele relaxte manier. Ik sta te wachten, zie dat een auto vaart mindert en er wordt vrolijk gezwaaid en geseind. Ik bedank, begin te lopen en dan gaat de dag weer gewoon verder. Deze keer ging dat net even anders.

Ik ben niet áltijd goed aan het opletten of ik wel of geen ‘onterechte’ voorrang krijg, soms kijk ik ook gewoon even een andere kant op. Deze keer had ik dus niet gezien dat iemand me voor wilde laten. Wat mij betreft is het helemaal prima om gewoon even te wachten, bij de oversteek is namelijk geen zebrapad. Er stopt een auto vlakbij ons en ik schrik er een beetje van. Ik zie een vrouw héél boos en wild naar me wuiven. Achter haar staan ook wat auto’s te wachten. Het wuifgebaar is inderdaad een ‘ga maar oversteken’ gebaar, dus daar maak ik dan ook maar gebruik van. Het idee was lief, de uitvoering – inclusief extra hartkloppingen aan mijn kant – was iets minder geslaagd, haha.

Ondanks dat we in 2023 amper een blog hebben gedeeld, hebben we wel af en toe momenten opgeschreven waar we ooit nog iets over konden bloggen. Ik ben blij dat ik dat heb gedaan, want mijn geheugen is echt wel anders dan tien jaar geleden, haha.

In de periode dat Marthe net begon met hapjes, was ik lekker bezig met het zelf bereiden van die hapjes. We gebruikten ook wel af en toe een potje, maar het had niet onze voorkeur (en belangrijker nog: ook niet die van Marthe). We hebben een babycook die eten kan stomen én fijnmalen, ideaal. Je kunt er gewoon enkele groentes in gooien, maar je kan er ook ‘maaltijden’ van meerdere ingrediënten mee maken. Op google kun je genoeg inspiratie vinden.

Zo kwam ik toen een artikel tegen waarin stond: “Er kan eigenlijk niets misgaan bij het bereiden van een aardappel in de babycook”. Kijk, dat zijn de berichten die je graag leest. Ik weet ook nog goed dat ik daarna heel beteuterd zat te kijken naar de derrie die ik voor Marthe had gecreëerd. Super melige, ongare aardappel, wél lekker fijngemalen.

Wanneer baby 2 straks toe is aan hapjes zal ik nog eens een poging wagen ;-).

Thomas, Marthe en ik zitten met z’n drietjes in de auto. We gaan plantjes kopen bij een kwekerij hier vlakbij en daarna nog even naar de supermarkt (“Supermarthe”, aldus Marthe). Voordat we naar de kwekerij gaan, rijden we nog even naar het dorp om een pakketje te brengen. We besluiten dat Thomas dat doet en dat ik samen met Marthe even in de auto blijf zitten.

Via het spiegeltje in mijn zonneklep zoek ik oogcontact met Marthe, dat scheelt weer de hele tijd omgedraaid zitten. Ze kijkt me stralend aan en maakt vervolgens een wuifgebaar. “Ga maarrrr. Mama ga maarrrrr”. (Sinds kort heeft ze een Gooische rrr, mega schattig en géén idee waar die vandaan komt. Ik heb genoeg opnames ervan, mocht je benieuwd zijn haha). Ik moet lachen en vraag haar of ze bedoelt dat ik ook even uit de auto moet snappen. Vol overtuiging knikt ze van ja. “Ga maarrrr!” Ik vraag haar: “Wil je even alleen zijn?” Ja, dat wilde ze wel. Heel volwassen, maar dat gaan we nog maar even niet doen. We besluiten om een liedje te zingen en ook dat is een goed idee.

Bij het maken van een geboortekaartje tijdens de zwangerschap is het gebruikelijk om eerst een proefdruk te bestellen. Je weet dan natuurlijk nog niet de details zoals de geboortedatum, het gewicht, de lengte etc, maar daar vul je dan gewoon willekeurige getallen in.

Toen Marthe eenmaal geboren was, hebben we het geboortekaartje besteld en daarop de juiste gegevens ingevuld. Toen ze eenmaal binnen waren, hebben we ze uiteraard verspreid. Ergens is het toen misgegaan, want de proefdruk is toen tussen de gewone kaarten beland. Op dat moment hadden we dat helemaal niet door natuurlijk, maar per toeval kwamen we erachter dat hij bij de moeder van een vriendin was terechtgekomen. (Ik geloof dat ons ‘nep gekozen’ tijdstip van geboorte toevallig precies hetzelfde was als de geboortedatum van haar zoon. Toen we het hier even over hadden, bleek dit natuurlijk helemaal niet te kloppen).

De proefdruk van ons nieuwe geboortekaartje is al een tijdje in huis, maar die bewaren we natuurlijk weer voor haar, haha!