Denk er héél goed over na

Wanneer je een ruimte gaat indelen, moet je eigenlijk al heel goed van tevoren nadenken hoe je de indeling wil maken. Voor je het weet ben je té gewend aan een bepaalde indeling en ‘gaat het steeds mis’. Zo hadden wij aan het begin van onze nieuwe keuken de glazen eerst in een ander kastje staan. Nog steeds maak ik regelmatig dit kastje als eerste open, om er dan weer achter te komen dat ze daar alláng niet meer staan. (Of zou dat gewoon iets menselijks zijn? Zo kan ik bijvoorbeeld ook nog steeds niet onthouden of het linker- of rechterlichtknopje nou voor de gang beneden of boven is).

In onze slaapkamer hebben we een wasmand staan, maar ik had ook behoefte aan een prullenbak. Er slingerden gewoon net iets te vaak prijskaartjes en lege verpakkingen rond. De prullenbak paste eigenlijk heel mooi op de plek van de wasmand, waardoor de wasmand een nieuwe plek heeft gekregen. Dit heeft al een aantal grappige scenes opgeleverd. Zo gooide ik laatst met vólle overtuiging mijn sokken in de prullenbak in plaats van in de wasmand, hahaha.

Wat nu?

Foto gemaakt door Frances van frn-fotografie.

Na de ‘JOEHOE’ en de ‘I’m on fire’ titels zou het wel heel grappig zijn als we nu weer van de aardbodem verdwijnen. Maar ja, wat is dan het plan met de blog? Met deze eerste twee blogjes ben ik gewoon eens gaan ervaren hoe ik het vind om weer wat te schrijven. Leuk om ook direct weer reacties en ‘duimpjes omhoog’ te krijgen, bedankt!

Inmiddels ben ik al even met zwangerschapsverlof en alle voorbereidende ‘babytaakjes’ zijn nu wel klaar. Ik heb daarom nu veel tijd over, vooral als Marthe bij opa en oma of bij de opvang is. In de extra tijd ben ik onder andere bezig om jaarboeken van onze blogs te maken en om deze als boek te laten printen. Het eerste deel is inmiddels binnen en het is enorm waardevol en bijzonder om al die blogs in handen te hebben.

Doordat ik al die blogs uit 2016 en 2017 nu weer voorbij heb zien komen bij het maken van de jaarboeken, werd ik geïnspireerd om weer eens wat online te zetten. Maar ja, het feit blijft wel dat ik hoogzwanger ben en straks waarschijnlijk al heel blij ben met wat extra minuten voor mezelf om even te kunnen douchen ;-).

Het was heerlijk om het afgelopen jaar geen één keer de ‘shit, ik moet nog een blog schrijven’ gedachte te hebben. Weer een vast schema introduceren is nu dan ook niet het beste moment (hoewel dit voor ons wel beter werkt dan een ‘we zien wel strategie’).

We gaan het zien! In het weekend plaats ik niets, dus áls er weer wat online komt, dan is dat op zijn vroegst op maandag. Fijn weekend!

I’m on fire

Ik zit in de auto en sta voor een rood stoplicht te wachten. Op de radio hoor ik het liedje ‘I’m on fire’ van Bruce Springsteen. Ik heb het liedje al een tijd niet gehoord en zing hem lekker hard mee. Net wanneer ik weer een nieuwe ‘Woohooohooo I’m on fire’ inzet, hoor ik getoeter achter me. Blijkbaar staat het stoplicht al een tijdje op groen en klopt mijn tekst absoluut niet bij mijn actie, haha.

JOEHOE

De uitgerekende datum komt steeds dichterbij en daarom vind ik het fijn om niet vaker dan nodig de trap op te moeten. Ik verschoonde Marthe vaak boven, maar nu doe ik dat steeds vaker beneden. Helaas merk ik op dat de luiers beneden op zijn. Terwijl Marthe al helemaal klaarligt op de bank, moet ik dan tóch nog even naar boven om de luiervoorraad beneden even aan te vullen.

Ik loop naar haar commode om de luiers te pakken, waarna ik ineens heel droog een muziekje uit de babyfoon hoor komen. Vanuit beneden hoor ik Marthe ‘JOEHOEE’ roepen. Blijkbaar heeft ze het beeldscherm te pakken waarmee je de (afgrijselijke) liedjes aan kunt zetten en heeft ze me ook gespot op de camera. Ik doe een klein dansje voor de camera en ga dan weer naar beneden om de handeling af te maken en het huis weer van frisse aroma’s te voorzien ;-).

Random kusje

Knuffelen met een panda bij de opvang

Vandaag is Marthe alweer 16 maanden en het is zó leuk om te zien dat ze steeds meer nieuwe dingen leert. Kusjes geven is nu ook helemaal haar ding. De plaatjes in de boekjes krijgen een kusje, de knuffels krijgen een kusje en als ik véél geluk heb ik dan krijg ik er ook eentje.

Marthe staat in haar ledikant en is druk aan het wijzen naar iets op de commode. “Die! Die!” Er staat een knuffeltje op, dus die geef ik aan haar. Nee, dit is absoluut niet de bedoeling. Marthe begint nog veel drukker te wijzen. “Die! Die! DIE!!” Aarzelend geef ik haar de tube met kindertandpasta. “MMMMMM!” Marthe geeft het MINI diertje op de tube een dikke kus. Samen moeten we er hard om lachen, haha.