Met warme voeten word ik wakker. Automatisch trap ik de deken een stukje van mij af om wat warmte kwijt te kunnen. Er schijnt al wat licht door de ramen, waardoor ik zie dat mijn been zwart is. Met mijn hand voel ik aan mijn been: huh, hoezo heb ik mijn panty nog aan? Ik duw de deken helemaal opzij. Waarom heb ik in godesnaam mijn kleding van gisteravond nog aan? Ik knipper met mijn ogen. Heb ik mijn lenzen serieus nog in?!
Gedesoriënteerd stap ik uit bed. Ik zoek mijn telefoon, maar ik kan hem nergens vinden. Ik zie in het stopcontact wel de telefoon van mijn vriend hangen en ik kijk op zijn scherm: 07:00. Huh?!
Verbaasd loop ik naar de badkamer om mij alsnog in mijn pyjama te hijsen. Ik poets mijn tanden en stop mijn lenzen in mijn lenzenbakje. Ondertussen loop ik de avond nog eens na: we hadden het erg gezellig, zijn gaan fietsen op de tandems en hebben vervolgens nog met zijn allen op de bank gezeten. Toch?
Nog enigszins verward loop ik terug naar de slaapkamer. Aan de ademhaling van mijn vriend hoor ik dat hij niet meer slaapt en ik fluister: “schat, weet jij toevallig waarom ik in mijn kleding heb geslapen?” Mijn vriend draait zich om en zegt: “je was met geen mogelijkheid het bed uit te krijgen. Je bent gisteravond op de bank in slaap gevallen, vervolgens ben je op eigen houtje naar boven gegaan en je plofte zo je bed in.” Hij imiteert het gesprek dat hij met me voerde: “Laura, ga je nog wel even tandenpoetsen? – Jaaa, zometeen. – Laura, ga je nu wel echt even je pyjama aantrekken? – Jahaaaaaa.” Hij grinnikt: “vervolgens ben ik in slaap gevallen en jij blijkbaar ook.”
Ik kan er wel om lachen, ik herinner me inderdaad dat ik gisteren ineens ontzettend moe werd. Mooi verhaal weer op de blog.
Na nog een paar uur verder geslapen te hebben, zien we elkaar rond 10:00 weer beneden. Dat ik in mijn bed geslapen heb was blijkbaar al heel wat, een vriendin heeft de nacht voornamelijk op de bank doorgebracht: “zo, ik werd rond 06:30 ineens wakker met mijn kleding nog aan…” hahahaha.
Toch zijn we allemaal redelijk fris en fruitig. We ontbijten met croissantjes en broodjes en stappen vervolgens in zomerse kleding op de tandems. Van de receptioniste hebben we gehoord dat het leuk is om naar Elburg te fietsen. We hebben er flink de vaart in en karren met gemak die 12 km naar Elburg. Leuk joh, op drie tandems!
Onderweg kijk ik mijn ogen uit. Chronisch wijs ik naar huisjes: “kijk, daar wil ik wonen! Wow, heb je die luiken gezien? Kijk eens wat een mooie oprijlaan!”
Elburg is een schattige Vestingstad en de zon schijnt er heerlijk. We parkeren de tandems en lopen een rondje door de pittoreske straatjes. Uiteindelijk belanden we op een terras waar we lekker lunchen met vette frieten. Gaat er dan toch wel in na zo’n zaterdagavond 😉
Na een paar uur van Elburg te hebben genoten, fietsen we weer terug met maar één missie: een ijsje halen! Liefst op een ijsboerderij. Uiteindelijk belanden we op een camping, waar we voor €5 (pinnen kan niet) een paar kinderijsjes weten te scoren. Het is rond 16:00 en we denken na over wat we vanavond zullen doen met het eten. Wij Randstadbewoners vinden het een goed idee om nog even een wegwerpbarbecue te scoren en vanavond lekker te gaan barbecuen, maar we worden toch wel een beetje uitgelachen door omstanders die ons horen. “Hier is geen supermarkt open hoor, misschien kun je op de camping wat vlees halen?” Hmm, toch niet zo’n goed idee.
Om 18:00 zitten we dus lekker aan de afhaalpasta. De zon schijnt nog altijd heerlijk en we rekken de vakantie zo lang mogelijk uit.
Uiteindelijk vertrekken we op zondagavond rond 20:00 uit het huisje en gaan allemaal weer op huis aan. In de auto voel ik direct al de heimwee naar dit gezellige weekendje. Blij besluit ik dan ook om de komende dagen mijn blogs hieraan te wijden.
Hopelijk vond je het leuk om mee te lezen! Voor mezelf is het in ieder geval een fijne herinnering.
P.s: de koeien wachten nog altijd op de bananen.
