Slokkie pleur

We hebben mazzel. Juist in de week dat het vogelmeer roze is gekleurd door een of andere alg, zitten wij op Texel! Een uur na aankomst racen we dan ook meteen naar de toeristische trekpleister. Omdat het erg warm is, heb ik toevallig een flesje mee. Ik loop naar de waterkant en begin het flesje te vullen. Een kindje kijkt me een beetje verschrikt aan. “Mama, gaat ze dat water echt drinken?!” Lachend leg ik uit dat ik dat absoluut niet van plan ben.

(…)

Terug bij het huisje zet ik het flesje water op tafel. Leuk voor de achterblijvers die het roze meer nog niet gezien hebben. Ik sla mijn boek open en begin heerlijk ontspannend met de eerste pagina’s. Na een half uur kijk ik wat verstoord op. Ik hoor een wild geproest vanuit de woonkamer. Het zal toch niet.. En ja hoor, meneer dacht dat hij een lekker slokkie frisdrank te pakken had. Onze beurt om te proesten!

Volg:

3 Reacties

  1. gerdiemar
    24 juli 2017 / 8:06 am

    Welke meneer? Jouw meneer? Meneer toch alsjeblieft niet vergiftigd hè?
    Toch maar fijne Texelvoortzetting!

  2. Dorinde
    24 juli 2017 / 5:17 pm

    Aanrader!!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge