Run, Forrest!

Dit jaar valt Hemelvaart samen met Bevrijdingsdag. We zijn met vrienden in Delft voor De Golden Ten. Het is fantastisch weer: ideaal voor een hardloopwedstrijd! Vier vrienden doen mee met de 5 km en een vriend en ik staan aan de kant foto’s te maken. Ze komen allemaal met een supergoede tijd binnen en ik ben trots op ze!

Ook de volgende avond sta ik met de Alkmaar City Run weer vrolijk langs de kant: deze keer om collega’s te supporten. Het bevalt me uitstekend om publiek te zijn! Nog leuker maakt het dat we rechts naast twee vrouwen staan die niet zo goed opletten. Waar mijn zus en ik iedereen toejuichen en in de wilde weg mensen aanmoedigen, wachtend op de collega’s, staan de dames geconcentreerd in stilte te turen of ze al bekenden zien komen aanhollen. “Goed zo!!” roepen mijn zus en ik naar een collega die op dat moment langs ons rent. De dames zijn nog steeds aan het staren. “Kijk, daar komt de volgende collega! Goed bezig!” Nog steeds wachten de vrouwen gespannen af. Na een poosje draait één van de vrouwen haar hoofd ineens heel snel naar rechts en roept: “JA, TIM! GOEDZO TIM!” De andere vrouw valt in: “GO TIM!” Tim is alweer in de verte verdwenen. “Oké, die hebben we een beetje gemist.” Inmiddels passeert een collega van ons weer en we roepen zijn naam op tijd. De vrouwen zien weer een paar bekenden, maar hebben wederom een te traag reactievermogen en roepen weer naar hun rug. Toch geven ze niet op, want op een gegeven moment blèrt de vrouw naar links in plaats van naar rechts: “JA, JUUD! HUP JUUD!!” De andere vrouw kijkt haar aan: “Wie is Juud?” Ze reageert: “Judith! M’n buurvrouw! – OH!! HUP JUDITH!” Ze kijken elkaar blij aan: “oké, Judith heeft ons ook gezien. Nu Edith nog.”

Volg:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge