Met het prachtige weer van deze tijd is het belangrijk om de tuin goed te onderhouden met af en toe een sproeibeurtje. Zo ook de tuin van mijn ouders, die vol staat met mooie rozenstruiken, buxusplanten, fuchsia’s en allerlei potten. Ik rol de tuinslang uit en begin heel gestructureerd aan de linkerkant. Langzaam maar zeker loop ik door naar de achterkant van de tuin. Ze hebben zo’n handige tuinslang die automatisch inrolt (zoals vaak bij een stofzuiger) en die je ook makkelijk langer kan maken. Wanneer ik achteraan ben, trek ik nog even aan de slang: ik kom net een stukje te kort. Zo, krijgen ook deze plantjes wat water.
Tien minuten nadat ik klaar ben met het karweitje, begint het te regenen. Uiteraard. En natuurlijk had ik best die donkere wolken gezien, maar toch had ik ergens verwacht dat die buien over ons heen zouden trekken. Geen probleem verder hoor, de tuin zal het me vast niet kwalijk nemen! Wel had het me een discussie met mijn vriend kunnen besparen, over of ik nou wel of niet de moestuintjes van de AH heb uitgeroeid door er iets te hard met de tuinslang doorheen te raggen. Sowieso dat die knik in de zonnebloem er al inzat.
Het aloude principe: neem een paraplu mee en het blijft droog, laat ‘m thuis en het gaat hozen.
Benat met een tuinslang de tuin en DUS gaat het meteen regenen en met die tropische buien van hedentendage is die zonnebloem vast vanzelf geknikt. Nu, dat troost toch hè?