Gedonder

’s Ochtends kondigen ze het op het journaal al aan: vandaag gaat het onweren in Nederland. Vooral in het zuiden en het oosten van het land zal het losgaan, maar ze beloven dat het in de loop van de dag ook richting het noorden zal trekken.

Ik heb altijd al van onweer gehouden. Het is spannend en onheilspellend en het voelt binnen altijd ontzettend knus en gezellig.

Voor mij was ‘hutten bouwen’ het synoniem voor onweer. Zodra de donkere wolken zich samenpakten, vlogen mijn zus en ik door het huis om materiaal te verzamelen. Dekens werden over banken en stoelen gegooid en binnen tien minuten zaten we in onze eigen spookhut. Wat voelden we ons daar thuis en wat was het een feest als het onweer extra hard galmde!

Vroeger gingen we op vakantie naar Lochem. Samen met kennissen woonden we dan altijd één of twee weken in een grote boerderij. Ook hier waren we fan van hutten bouwen. De boer – de verhuurder die naast onze boerderij woonde – was altijd ontzettend vriendelijk en liet ons lekker onze gang gaan op het erf. Niks was hem te gek. We mochten aanbellen voor materiaal en dan zou hij wel even gaan ‘kieken voor spiekers’.

Op een avond in Lochem hadden we het wilde plan om in de speeltuin te gaan kamperen. We waren met vijf meiden en we pasten precies op de trampoline. Dekens, kussens en chips werden richting de trampoline gezeuld. Wat een spannend avontuur! Daar lagen we dan: met z’n vijven op een rij. We giechelden wat af en vertelden elkaar verhalen. Ondanks de spannende boerderijgeluiden voelden we ons veilig zo onder de dekens. Toch besloot het onweer om onze slaapbestemming van die avond te veranderen. Even later lagen we dan ook weer veilig binnen in onze stapelbedden, met een nieuw avontuur in the pocket. 

Turend naar het onweer van vanavond, denk ik glimlachend terug aan deze leuke tijden. Het nostalgische gevoel wordt versterkt door de gezelligheid in de slaapkamer waar ik nu samen met mijn vriend en de katten zit. Vanuit het raam hebben we een prachtig uitzicht over het dorp. De flitsen volgen elkaar steeds sneller op en het rommelt zachtjes in de lucht.

Darcy, onze kat die graag holletjes opzoekt, nestelt zich in het dekbed en bouwt zo zijn eigen hut. De zachte donder is niet hard genoeg om hem de spookhutervaring te geven, maar dat hij zich veilig voelt staat vast.

Onweer, wanneer kom je weer?

Volg:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge