Met mijn moeder en mijn zus drink ik een drankje bij de Brownies & Downies. Het is er gezellig en we worden goed verzorgd! Mam drinkt thee, Dorinde zit aan de cappuccino en ik heb een warme chocolademelk met slagroom besteld. Top!
Even later komt er een groep van zes binnen gewandeld. Vier vrouwen en twee mannen, flink op leeftijd. Twee rollators worden naar binnen gezeuld en vervolgens nemen ze plaats aan een tafel vlak bij ons. Yes ;).
Al kletsend bekijken ze grondig de menukaart. Uiteindelijk wordt er thee, koffie en taart besteld. “Doe mij maar een toefje slagroom! – Ja, ook voor mij, lekker! – Nou, ik doe het maar niet hoor.”
Niet veel later brengt de serveerster de dienbladen met drinken. “Wie had er thee?” Druk gaan de vingers de lucht in en wijzen ze naar de plek van Truus, die even naar de wc is. “Truus heeft ook thee, zet maar neer.” Wanneer alle glazen staan, komt de serveerster langs met de theedoos. Ze heeft duidelijk ervaring met deze leeftijdsgroep, want ze vertelt luid en duidelijk: “dit is thee om zelf te scheppen. We hebben verschillende smaken. Het is heerlijk, maar we hebben eventueel ook zakjes.” Truus komt net terug van de wc en antwoordt als eerste: “geef mij maar zo’n zakje hoor.” De anderen volgen: “ja, zo’n zakje is goed hoor, dankje.” De luxe theedoos wordt weer opgeborgen. “Die losse thee is me net te veel werk”, grapt Truus.
Ouderdom en kreupelheid…een ‘zak-kig’ gebeuren!
Oh, heerlijk toch! Eerlijk gezegd geef ik ze nog gelijk ook. Thuis heb ik ook alleen zakjes-thee 😉
Auteur
Haha ik ook hoor! Ik vond het zo heerlijk dat ze lekker bij hun comfort zone bleven hahaha!