Ruim twee weken heb ik nu lactosevrij (oké, ijsjes uitgezonderd) gegeten om te kijken of ik minder last zou krijgen van mijn darmen. Mijn lactosevrije periode (akkoord, met een paar slagroomslippertjes) heb ik ingelast sinds mijn bezoekje aan de huisarts vlak na Bali. Ik merkte dat ik regelmatig last kreeg van mijn buik en daarom besloot ik om melkproducten even te vermijden. (Op wat chocola na, natuurlijk).
ANYWAY..
Vandaag heb ik weer ‘pure’ melk gedronken. Heerlijk om ’s ochtends niet meer het thee-of-vitamine-C-bruistablet-dilemma te hebben. Fijn om gewoon die can met melk uit de koelkast te rukken en binnen 5 seconden mijn ontbijtdrankje geregeld te hebben. En natuurlijk het belangrijkste: ik heb de hele dag geen last gehad van mijn buik!
Om dit te vieren (en omdat ik trek heb) neem ik vanavond een bakje Brinta. Op het moment dat ik de eeuwig blauwe doos uit de kast pak, staan de oren van James op scherp. Nauwlettend houdt hij mijn bakje met melk in de magnetron in de gaten en hij kijkt gefocust mee hoeveel lepels Brinta ik in de melk laat vallen. Ik neem plaats op onze grijze fauteuil en James zakt door zijn knieën op de gele fauteuil, het bakje Brinta en mij niet uit het oog verliezend.
Bij elke hap die ik in mijn mond stop, volgt James de bewegingen van de lepel op de voet. Ondertussen ligt kat nummer twee op de vensterbank te chillen. Op de een of andere manier heeft Darcy niet helemaal meegekregen dat ik één van zijn favoriete maaltjes aan het eten ben. Ik besluit dan ook om dit als onderonsje tussen mij en James te houden.
De laatste lepel verdwijnt in mijn mond en ik beweeg het bakje met Brintarestjes richting James zijn mond. Ik kijk hem aan met een ‘niet tegen Darcy zeggen, maar dit lekkers is voor jou!’-blik. James kijkt me een seconde of twee begrijpend aan en beweegt zijn hoofd richting het bakje. Toch wordt het hem plots te veel en er plopt een keiharde “MWRAUUW!” uit zijn mond zodra hij de melk ruikt. Darcy schiet direct omhoog, kijkt met alarmerende ogen om zich heen en zijn blik blijft op de Brinta rusten. Voordat de tong van James ook maar iets van de pap heeft geraakt, hurkt Darcy door zijn knieën, springt hij met een bonk op de grond en staat hij bij mijn benen, mij strak en streng aankijkend.
Nu houd ik dus met mijn linkerhand het bakje voor James zijn mond en met mijn rechterhand mik ik de lepel een beetje in de buurt van het gezicht van Darcy. Moederliefde.