(2000) Samen met mijn zus speel ik bij een vriendin. Het is woensdagmiddag en we zijn lekker vroeg uit van school. We hebben zin om een leuk spelletje te doen en we besluiten dat we willekeurig mensen gaan bellen. “En wat zeggen we dan?” Op serieuze toon spreken we af dat we onze tong gaan uitsteken en daar dan een geluidje bij maken. Onze vriendin typt wat willekeurige nummers in en wacht tot de telefoon overgaat. Na een paar seconden neemt een vriendelijke mevrouw de telefoon op en onze vriendin maakt het geluidje: “plffrlllll”. Daarna hangt ze op. We schateren het uit. Kinderlijk, onschuldig kattenkwaad. Ook mijn zus en ik bellen een paar keer en het spel verveelt ons niet. Sommige mensen reageren lachend, anderen vragen: “hallo, wie is dit?” Een prachtig spelletje. Na zo’n vijf nummers gebeld te hebben en ook daar weer opgehangen te hebben, gaat het echter mis.
Nadat we opnieuw het vieze geluidje hebben gemaakt en de hoorn op de haak hebben gegooid, gaat de telefoon deze keer bij ons over. Hoe vrolijk we net lachten, zo angstig kijken we nu. De ringtone gaat door merg en been. Nadat de telefoon zo’n tien keer overgegaan is, pakken we de telefoon en drukken hem uit. Opnieuw wordt er gebeld. En opnieuw. En opnieuw. Vol angst kijken we naar de telefoon. Oei, met nummerherkenning hadden we geen rekening gehouden: dat heeft immers bijna niemand. Het zweet breekt ons uit en we weten niet wat we moeten doen. Ik voel me ontzettend akelig: alsof ik een hele zware straf op school heb gekregen. Nadat het nummer ons nog een paar keer gebeld heeft, besluiten we dat onze vriendin de moedigste is en dat zij maar het woord moet nemen. “Hallo?” zegt ze dan ook bevend als ze opneemt. Een meneer praat tegen haar en onze vriendin antwoordt met de ingestudeerde tekst: “Ja eh, sorry.. we dachten dat u een vriendin van ons was. Dit spelletje spelen we altijd samen. Het spijt ons heel erg!”
Verslagen kijken we naar de telefoon. De lol van het spelletje is er meteen vanaf. Na een paar minuten kunnen we er toch wel om giechelen. Het was toch wel badass.
