Bij mijn zoveelste herinnering besluit ik toch maar om een afspraak bij de tandarts te gaan maken. Het is niet dat ik bang ben voor de tandarts hoor, ik heb gewoon geen zin om heen te gaan. Er zijn nou eenmaal leukere dingen om te doen ;-).

Wanneer ik dan eindelijk heb gebeld en een afspraak heb gemaakt, ga ik trots naar Thomas toe om dat te vertellen. “Ik ga op een woensdag in september, dan ben jij gewoon bij Marthe.” Thomas kijkt me lachend aan. “Euhh, moet jij niet gewoon werken dan?” … HAHAHA. Oja.

Het zal even wennen worden inderdaad, vanaf 29 augustus ga ik drie dagen werken. Alsnog is dat heel lekker, want voorheen werkte ik altijd vier dagen. Maar inderdaad, het eindeloos afspraken maken op doordeweeksedagen houdt een keer op, hihi.

Binnenkort dus maar weer even de tandarts bellen.

Oooh die lieve Aukje, wat is ze schattig en nog zo klein vergeleken met Marthe. Alhoewel ze mega goed groeit! Ik ben benieuwd wanneer ze weer gelijk staan met hun lengte.

“Leg jij Aukje zo even in haar bedje?” Ik heb Aukje voor het eerst vast. “Zeker!” Heel voorzichtig leg ik haar neer en dek ik haar toe. “Moet haar hoofd nog een bepaalde kant op?” Laura lacht. “Nee, die ligt wel goed. Maar ik leg haar wel een enorm stuk lager neer haha.” Ik kijk nog eens goed en zie dan dat ik Aukje inderdaad volgens de lengte van Marthe heb neergelegd, haha! We verschuiven haar zodat ze weer met haar voetjes bij de rand ligt. Welterusten lieve Aukje!

We zijn in België en hebben net geparkeerd bij een parkeergarage. Wanneer we bij de uitgang komen, zien we dat we hier alleen met cash kunnen betalen. “Geen cash op zak? Betaal dan bij de andere ingang.” Prima, doen we dat. We gaan ergens lekker buiten zitten en bestellen een koffie en een taartje. Grappig dat je nu op andere dingen let bij het uitkiezen van een ‘tentje’. Kunnen we de kinderwagen hier parkeren? Kan Marthe wel in de schaduw? Beide check!

Na de koffie doen we een klein rondje door het stadje, maar echt boeiend is het niet. We besluiten om weer lekker terug te gaan naar het huisje. Althans, dat proberen we. We hebben allebei niet zo goed opgelet waar de parkeergarage zat, haha! Bovendien moesten we ook nog een andere ingang zoeken. 

Na een kwartier zoeken (waaarom zijn die ingangen soms zo verstopt? Haha!) vinden we de “verkeerde” ingang. We zijn allebei moe en na wat heen en weer gediscussieer over of we wel of niet de andere ingang moeten zoeken, vind ik ineens €20 in m’n telefoonhoesje. Yes. Gewapend met m’n cash stop ik het parkeerkaartje in de automaat. “U kunt gratis uitrijden.”

Oh. Dat kan natuurlijk ook, hahaha. In België mag je kennelijk soms 1,5 uur gratis staan in de parkeergarage, ideaal! De auto vinden we gelukkig meteen en rijden vrolijk terug naar het huisje.