Met onder andere een bezoek aan Texel, onze verjaardag en alvast wat kerstimpressies!
Benieuwd naar onze video van oktober 2020? Klik hier!
Met onder andere een bezoek aan Texel, onze verjaardag en alvast wat kerstimpressies!
Benieuwd naar onze video van oktober 2020? Klik hier!
Spiegeltje spiegeltje aan de wand…
Hoe schuif ik die wallen nou weer aan de kant?
Spiegel:
Je werkt zo hard en ook tot laat,
Maar alles wel met een prachtig resultaat.
Je hebt fijne gesprekken met leerlingen en ouders
Zodat zij nu eronder kunnen zetten… de schouders đ
Er was ook ruimte voor een wederzijds compliment,
Dit zorgde voor een fijn mentormoment!
Nu is het weer tijd voor een film met je man,
GoedâŚ. even snel die blog nog dan…
Het komt uiteindelijk op het volgende neer:
Neem rust en die wallen verdwijnen zo weer!
Mn laatste les is voorbij en ik zet de laatste stoelen op tafel. In de hoek ruik ik wat geks⌠is dat nou poep? Gatver! Ik kijk wat beter en zie inderdaad een beetje modder van een schoen liggen. En de modder heeft een verdacht luchtje. Fantastisch.
âHoi! Kan ik ergens mee helpen?â Het is een uur later en ik ben ondertussen naar huis gefietst. âIk kook wel, maar wil jij ff drollen scheppen?â Thomas wijst naar de kattenbak. Fantastisch.
Het is inmiddels avond en we gaan nog even een rondje buiten lopen. Drie keer raden, hahaha. Op de NEUS van mijn schoen zit een drol vastgeplakt. HĂłe dan. Hij lift gezellig met me mee en ik durf niet te zeggen hoelang hij daar al zit. Fantastisch ;-).
Op je 18e ben je volwassen en denk je het allemaal al wel goed voor elkaar te hebben. Jaren later voelt 18 toch ook nog best jong en kijk je terug op nog weer vele nieuwe leermomenten en mijlpalen.
Toen ik twee weken geleden 28 werd, dacht ik opnieuw: alles is nu wel op de rit.
Gisteravond heb ik mezelf hier echter om uitgelachen. Dat kwam door de volgende scène.
“Shitttt, ik moet gaan! Zumba begint bijna en ik moet mijn flesje water nog vullen, een mondkapje zoeken, mijn schoenen nog aantrekken en dan gauw de meiden ophalen.” Op dat moment sjor ik keihard aan de rits van mijn vest, die precies in het midden is vastgelopen en dus van onder en boven open is.
De scène die hier weer mee te maken had, is het opvouwen van de was in het weekend. Ik had de staat van het vest heus wel gezien, maar ik dacht: “dat onthoud ik morgen wel. Ik kleed me gewoon iets eerder om en dan komt het helemaal goed.” Hahahahahaha.
Op naar de volgende levenslessen.