1 – Ik ben aan het surveilleren bij een toets en ik zit ondertussen op Web WhatsApp. Daan stuurt me precies op dat moment een foto van zijn nieuwe sloffen en ik moet moeite doen om mijn lach in te houden. Het zijn enorme nijlpaarden, whahaha. #zagiknietaankomen (Laura)

2 – Ik ben een Zweedse Puzzel aan het maken en moet het woord voor ‘gestold vleesnat’ invullen. Wat een gruwel van een woord, hahaha. #allergisch #jakkes #nát (Laura)

3 – Met een collega heb ik een gesprek over het kwijtraken van spullen. Ik sta ondertussen met een USB-stick zonder dopje in mijn handen en hij kijkt er met een veelbetekenende blik naar, haha! #Ikwistgelukkignogwaarhetdopjelag (Laura)

4 – Ik tijfel of ik chocola zal snoepen. Mijn huid (vooral mijn kin) is hier niet altijd even happy mee. Rebelse gedachten schieten direct door mijn hoofd (…boeie…mondkapjes….verstopt….) Ik besluit uiteindelijk om het toch maar niet te doen. Voelt heel volwassen. (Laura)

5 – Daan en ik wilden gisteravond een rondje wandelen én we moesten nog naar de supermarkt. Naar de supermarkt wandelen is echter wel een beetje ver, dus we hebben de auto halverwege geparkeerd. #Inventief #lekkerwandelen #nikslui #ikrichtmijtotDorenSon (Laura)

6 – Die mag je nou juist wél vangen! #zilvervisje #stonderbijkeekernaar #vegakat (Dorinde)

7 – Kruidnoten in een doorzichtige broodtrommel bewaren is natuurlijk gevaarlijk. #collegazitteloeren #isjaloers #terecht (Dorinde)

8 – Het is wintertijd dus de kerstlampjes gaan de boom weer in! #leuksteachtertuinvandestraat #nogtweemaanden (Dorinde)

9 – Kramp in de glimlachspieren. #oudergesprekken #digitaal #webcamaan (Dorinde)

10 – Had ik al verteld dat ik een trouwjurk heb gekocht?! 🙂 (Dorinde)

Je ziet het goed, een video! Het idee ontstond heel spontaan een keer tijdens een boswandeling: zullen we voor de gein eens ‘vloggen’ bij grappige gebeurtenissen?

Soms is het niet altijd mogelijk om over bepaalde momenten een blog te schrijven, maar is het wel grappig om dit op beeld vast te leggen. Het leek ons leuk hier eens mee te experimenteren.

Disclaimer: we beweren absoluut niet een professioneel filmduo te zijn, hahaha. Deze video hebben we eigenlijk vrij snel (met terugwerkende kracht: “heb jij nog leuke filmpjes?”) in elkaar gezet. Voor later is het natuurlijk wel leuk om terug te kijken!

Nu hebben we van oktober natuurlijk nog niet echt veel filmpjes, aangezien dit plan op 24 oktober ontstond, hihi. Voor de komende maand is het in principe ons streven om iets vaker een video te maken. Aan het eind van de maand kunnen we hier dan een overzicht van online zetten.

Mocht dit toch helemaal niks worden, dan hebben we in elk geval weer een leuke poging gedaan, hihihi.

Laat je weten wat je ervan vindt? Vinden we leuk! 🙂

Ondanks dat ik me heel graag aan de regels wil houden en dat ook zo goed mogelijk doe, blijven we Laura en Daan toch wel zien. Zo veel mogelijk op afstand en dat lukt best heel goed.

“Kom je hier een aflevering kijken?” Het is dinsdagavond en Laura stuurt me die vraag. Prima! Thomas gaat sporten en dropt me bij Laura. Na zijn sport haalt hij me weer op. Dit is een van de weinige situaties waarbij het écht handig zou zijn als we twee auto’s hebben. Ik pak ook regelmatig de fiets, maar ‘s avonds in de regen liever niet als het even kan ;-).
Laura en ik spreken af dat de dinsdagavond “ons avondje” (haha, allergisch voor deze term) wordt: Thomas gaat sporten, Daan heeft game avond met een vriend, perfect! Kunnen we mooi de nieuwe bank van Laura gebruiken.

Het is een week later. “Vanavond weer bij mij hè!” Appt Laura. Oh ehh… Thomas gaat vanavond niet sporten, daar gaat m’n lift dus. “Kom je anders hierheen?” Helaas, mevrouw heeft geen zin om weer in de auto te stappen. (Snap ik, snap ik). Hmm, tot zo ver onze “traditie”, hahaha. Tenzij…

“Joehoe!” Ik rijd de auto voor en Laura stapt bij me in. Vervolgens rijden we naar mijn huis. Hihi. Uiteraard heb ik madame ook weer thuis afgezet. Omslachtig, maar wel gezellig :-).

In deze blog lees je de – volgens ons – leukste anekdotes en tweets van oktober 2019!

Never dull tweets

Ik ben een recept aan het maken waarbij ik kikkererwten moet roosteren. “Schep nu 1/3 van de kikkererwten eruit, bewaar deze voor de garnering.” Ik schep de helft eruit en eet ze vervolgens allemaal op. Oeps. (Niks oeps, ik doe dit nog steeds, hahahaha).

Samen met mijn zus ben ik Lingowoorden aan het oefenen. We beginnen met vijf-letterwoorden met de A. Ik begin enthousiast: adem. Zus begint keihard te lachen, daarna valt bij mij ook het kwartje. #Evengoedtellenschat

“Nous nous mangions au restaurant,” schrijft een leerling. “We aten onszelf op in het restaurant.” #nakijken #lol #ofisditeenernstigsignaal

Sta je lekker kaassoufles te bakken in je hotelkamer, word je ineens wakker van de wekker. #raredroom #ikeetnooitkaassoufles 

Aan het einde van het fietsritje ben ik vrij doorweekt. Ik veeg het water uit mijn gezicht, trek mijn jas uit en staar naar mijn capuchon. O ja, deze jas heeft er wel één. #goeieuitvinding #nietaangedacht 

Au mijn liezen, benen, rug, buikspieren, billen, schouders. Sommige mensen roepen dan dat paardrijden geen sport is, hahahaha. #beurs

“Dat wordt een boete!” Roept een agent te paard vrolijk naar haar collega, die op een paard zit dat zojuist een flinke boodschap op straat heeft achtergelaten.

Dagboek van Darcy

Yesss, het is dierendag!! Zijn papa en mama al wakker? Hmm, het is nog donker buiten, misschien niet. Ik ga nog wel even op de mat chillen.

Yes, de wekker gaat! James is nu ook wakker. Ik ga alvast op het kastje zitten om ze op te wachten, zoals ik dat elke ochtend doe :).

Ik hoor pap uit bed en naar de badkamer gaan en daarna loopt hij naar beneden. Lekker eten, ik ben benieuwd!

(…)

Echt zo raar hè, ik zit dus nu ineens op de slaapkamer?? Mam ligt nog in bed en ze wil me graag aaien. Ik vind het op zich wel goed, maar ik wil natuurlijk naar beneden om te eten! Ik loop maar even naar haar hand toe, maar ik ga al gauw weer naar de deur. Mag ik eruit, miauw?

Op dat moment hoorde ik dus dat pap James wel eten gaf! Ik vond het wel opvallend dat mam daarna meteen muziek aanzette, maar ik hoorde de brokjes duidelijk in het bakje vallen. Er is hier iets niet pluis… Waarom zit ik hier?

Na een tijdje roept papa iets naar mama: “….. Darcy …. hoor!” Mam: “Okee!” Daarna deed ze dus mooi die deur open. Ik rende naar beneden, maar mijn bakje was weg. Huh?? James zit zichzelf demonstratief te wassen, zoals hij dat altijd doet na het eten. Tsss.

Ze zijn me toch niet vergeten? Nou ja, ik ga nog wel even liggen. Komt vast goed.

Mam loopt na haar ontbijt naar boven, doet haar paardenkleren aan en vertrekt. Nou ja! Pap is nog wel thuis, maar gaat rustig aan tafel aan het werk. Vreemd toch??

Na een paar uur komt mam weer thuis. Ik ben inmiddels best een beetje chagrijnig geworden. Ik heb dit lekker op James afgereageerd, hihihi.

Mama eet wat, gaat daarna naar de douche en daarna hoor ik haar naar boven lopen. Wacht eens even… Dat geluid herken ik! Het zal toch niet hè?

OMG, ZE HEEFT DE BENCH GEPAKT. Dat kan maar één ding betekenen…. De dierenarts! Alwééér. 

Onderweg in de auto probeer ik mam nog over te halen om om te draaien, ik miauw op mijn allerliefst. Helaas. In plaats daarvan zegt ze steeds: “we zijn er bijna!” Irritant, want dat wil ik natuurlijk helemaal niet…

Even later komen we aan bij de dierenarts. Het is druk joh! Ik ben blij dat mama me nog even op schoot heeft, al die honden… Maar wat dóén we hier? Het gaat toch best goed?

Dan staat mam op. “Ik heb Darcy meegenomen voor zijn operatie.” Ope… Operatie?!?! Waaraan in godsnaam? Wat flikken ze me nou? De mevrouw achter de balie reageert heel vrolijk (tssss): “o ja, voor zijn gebit!” Ooooooooo. O dat is op zich wel chill! Ja, dat is eigenlijk wel nodig. Ik ontspan een beetje. 

“Heb je Darcy nuchter gehouden?” Ehh, ja… Ik barst van de honger. “Ja, en dat nog wel op dierendag!” Zegt mam schuldbewust. EN TERECHT. Daarna zegt ze me gedag en wenst ze me succes. Doeeeeeei.

Ik word naar achteren gebracht en daarna weet ik het eigenlijk niet zo goed meer. Ik weet alleen dat ik ineens heel moe werd!

Pap heeft me weer opgehaald. Ik voel me zo raaaaaaaar, ik kan ook echt even niet rechtdoor lopen. Ik flikkerde net bijna van de vensterbank. Ik zag James wel een beetje bezorgd kijken, lief toch?

Het voordeel is wel dat ik nu een tandpastasmile heb die niemand mij meer afneemt! Hopelijk word ik morgen gecompenseerd met snoepjes 😉 Dus mam, als je deze blog leest…. 😉

De eerste toets

Met de brugklas heb ik de eerste toets gepland. De toets is niet meteen voor een cijfer, eerst moeten ze maar eens oefenen hoe ze antwoord moeten geven en hoe je een toets blaadje invult. Echt, je krijgt anders de meest bijzondere creaties terug.

Ik geef de klas les in het Engels en dat is voor mij ook voor het eerst. Soms ben ik dan ook flink aan het zoeken naar de juiste woorden. Het ging ongeveer zo. “Okay, listen up! When you are finished with exercise 1, you have to skip eh.. one rule. Yeah. After that line, you will start with exercise 2. Om het wat inzichtelijker te maken, teken ik op het bord hoe ik het wil hebben. Ik schrijf een 1 en dan een a, b, c en d onder elkaar. Vervolgens sla ik een regel over en dat geef ik voor de duidelijkheid met een lijntje aan. Zo van: dit is de witregel. 

Drie keer raden hoe ik de toetsen terugkreeg. Tussen alle opgaven staan schots en scheve lijntjes getekend. Ik heb immers gezegd dat ze geen geodriehoek moesten gebruiken. Goed, volgende keer nog maar iets duidelijker omschrijven wat ik bedoel met een witregel. En vooral geen lijntjes op het bord meer tekenen ;-).

Stuck in the middle

Ik kijk in de spiegel en zie mezelf ‘verschrikt’ naar mijn voortanden staren. Een zwarte kruimel presenteert zichzelf trots, hij is fors van stuk. Ik bevind mij momenteel in het damestoilet op school en sta op het punt om naar de sportdag van de bovenbouw te gaan. O, gelukkig, ik heb net nog een ontbijtkoekje gegeten! Het is vast vrij onopgemerkt gebleven.

Ik ga met mijn tong over mijn tanden, maar het lukt me niet om het stukje eten weg te krijgen. Ik probeer het met mijn nagel en het stukje schiet los. Ik zie tot mijn grote schrik dat het een stukje zwarte bes is. Mijn yoghurt met zwarte bessen is toch al zeker vier uur geleden, hahaha. Ik heb gelukkig slechts 26 leerlingen en ongeveer net zoveel collega’s gezien, bedankt hè! 

Hoewel… ik weet ook niet of ik dat als leerling tegen een docent zou (durven) zeggen… ik kan me bijvoorbeeld herinneren dat wij vroeger de grootste lol hadden om gulpen die openstonden, hahaha.

Alles kan in 2019

Voor een verjaardag wilde iemand graag een mooie panty hebben. Prima! “Bestel jij hem even?” Vraag ik aan Thomas. 

De volgende dag wordt de panty thuis bezorgd. We maken het pakketje open om hem mooier in te kunnen pakken. Vervolgens barsten we allebei in lachen uit. 

Tegenwoordig lijkt het een trend van webshops om een geschreven kaartje bij de bestellingen te doen. Ik vind dat zeker heel leuk, het maakt de aankoop een stuk persoonlijker. Toch was het deze keer een beetje onverwacht. Op het kaartje stond het volgende.

“Beste Thomas, heel veel draagplezier met je nieuwe aankoop.”

Morning vibes

In een eerdere blog schreef ik al eens dat ik tegenwoordig vroeg opsta: een baan als docent brengt de nodige werkzaamheden met zich mee en daar wil ik ‘s avonds tegenwoordig niet meer zo mee bezig zijn. In plaats daarvan sta ik vroeg op, de laatste week is dat zelfs al om 5 uur! 

Het klinkt misschien idioot, maar ik vind het echt heerlijk. Om 6 uur heb ik al heel veel werk gedaan, veel meer dan ik in een avonduurtje voor elkaar zou krijgen. Ik probeer natuurlijk wel om 7 uur slaap te pakken, dus ik lig er nu meestal rond 22:00 in. Ook niet verkeerd hoor! Stiekem ben ik toch wel echt een ochtendmens.

Gisteren schonk ik om 5:15 mijn kopje thee in. Mijn favoriete thee van het moment (chai) is op en ik pak een ander zakje. Ik bungel het theezakje in het hete water en loop vervolgens naar boven om in mijn werkkamer aan het werk te gaan. 

Meestal ga ik zo snel aan de slag, dat ik mijn thee het eerste kwartier vergeet. Zo ook deze ochtend. Nadat ik me hiervan bewust ben, pak ik het kopje thee en zet ik het aan mijn mond. Ik neem een flinke slok en heb vervolgens met een “PHHHGGFFFJ”-geluid zin om het weer uit te spugen. Gatver, wat zuur!

Direct begint het me te dagen: Daan heeft vast weer de waterkoker ontkalkt met citroensap (tip trouwens), dat is me al eens eerder overkomen. Ik zet het kopje thee aan de kant en werk weer door. 

Na een half uur heb ik toch echt nog steeds wel erg zin in thee en ik besluit de waterkoker even flink om te spoelen. Vreemd, er zit nog steeds wel een beetje kalk aan. Nou ja, over anderhalf uur vraag ik het wel aan Daan. 

Ik zet Earl Grey thee en ruik tevreden aan mijn kopje: dit ruikt goed. 

Om 7 uur is Daan ook wakker en komt hij mijn kamer in. Ik complimenteer hem op zijn assertiviteit om de waterkoker te ontkalken. Of hij het voortaan wel weer uit kan spoelen, voordat ik er kalkthee van maak. 

Daan begon zijn dag met verbazing: dit heeft hij helemaal niet gedaan! Huh?

Ik besluit op onderzoek uit te gaan, waar komt die zure smaak dan vandaan? Bij het openen van de prullenbak schiet ik in de lach. Een Lemon & Ginger theezakje kijkt me uitdagend aan. Oeps hahaha. Daar gaat mijn “ja, ik ben altijd heerlijk scherp in de ochtend!”-argument.

In deze blog lees je de – volgens ons – leukste anekdotes en tweets van september 2019!

Never dull tweets

– Wanneer je moet niezen en je heel veel spierpijn in je buikspieren hebt. Mijn ‘niesgezicht’ wordt er niet knapper van 😉

– Onze katten mogen in principe in het hele huis komen. Rover ligt altijd op het badkamermatje, Dirk op de strijkplank (?!). #ikzousowiesovooreenbedkiezen

– Lef of lui? Met ongekamde haren naar de kapper om nieuwe shampoo te halen.

– Wanneer er in je gezichtsveld ineens een zwarte spin fanatiek aan het abseilen is. #woow #schrikken

– Er ligt een Jerry voor de deur. Jerry is niet meer. #tomenjerry #cadeautjevandekatten #uhl

– Ik ben zojuist achter mijn oor blijven haken tijdens het instappen in de auto. Ja, ik zou het ook niet meer zo goed kunnen reconstrueren.

– Slechts twee keer ben ik vandaag Laura genoemd! #goedescore #verjaardagsfeest #tweeling

Choose wisely

Stel hè, je mag één vraag aan een dier stellen. Ik zou dan toch wel even goed moeten nadenken of ik écht van Darcy/James wil weten of ze een beetje gelukkig zijn of dat ik mij toch tot de vogels richt om te vragen of ze expres op donkergroene auto’s poepen omdat ze denken dat dit een sappig grasveld is. GRRRRRR.

Deze ochtend: “jaaaaaaa, het regent! Eindelijk die flarken eraf.”

Later, op de parkeerplaats: “ik ga mijn auto dus mooi niet onder de bomen parkeren.”

‘s Middags: (zie foto).

Kauwgom marketing

Kauwgom, soms gaan er maanden voorbij zonder dat je er eentje neemt. Het is dat iemand dan aan je vraagt: “kauwgompje?” Herkenbaar? Een aantal jaar geleden was dit zeker nog niet het geval! 

We zitten in de derde klas en hebben zojuist onze geschiedenis docent ontmoet. In haar introductie vertelt ze dat ze verslaafd is aan kauwgom. Omdat het niet ‘eerlijk’ is als zij in haar eentje kauwgom eet, mogen wij dit als uitzondering ook doen tijdens geschiedenis. Haar idee was vast: als leerlingen toevallig een kauwgompje hebben, hoeven ze die niet uit te spugen bij binnenkomst.

Realiteit: “jongens, wat hebben we? Geschiedenis? WIE HEEFT ER KAUWGOM?!” Nog meer realiteit: na tien minuten een taai kauwgompje dat je dan nog veertig minuten in je mond moest houden.

Dorstige bloemen

We hebben afgesproken om een taartje te gaan eten ter ere van mams verjaardag. Mijn ouders en ik zijn wat eerder en gaan alvast aan een tafeltje buiten zitten. Even later komen ook Laura en haar vriend er gezellig bij. Om ruimte te maken op tafel, zet Laura het potje met bloemen op de grond, vlakbij mijn voeten. Zo passen alle taartjes op tafel. 

Na een kwartiertje waait er een verpakkingspapiertje van een koekje weg. Ik schuif mijn stoel naar achteren om het plastic op te pakken, maar stoot dan helaas de bloemen om. Shit. Het potje is nog heel, maar ik zie dat al het water is weggelopen. Nadat ik het papiertje heb opgeruimd, pak ik de pot met bloemen en loop richting de deur naar binnen.

Mijn moeder merkt droog op dat ze hartstikke nep zijn. Het water is puur regenwater. 

Stond ik dan bijna met mijn goede gedrag een potje nepbloemen te ‘redden’ van hun waternood, haha.

Shake it

Normaal ga ik altijd samen met Laura naar de zumba. We beginnen de liedjes en pasjes steeds beter te kennen, maar kunnen niet altijd tippen aan sommige fanatiekelingen. Helemaal prima, iedereen doet lekker zijn ding!

Vandaag kan Laura helaas niet mee en ik besluit om alleen te gaan. Het gaat best goed, al zeg ik het zelf! En dan komt “the battle”. Bij deze dans moeten we twee rijen tegenover elkaar vormen en steeds ‘al shakend’ naar elkaar toe komen. Normaal staat Laura tegenover me. Nu sta ik oog in oog met de enige jongen, die wat mij betreft het meeste talent heeft van iedereen. Fantastische positie.

Het nummer begint en we beginnen met shaken. Haha. Ha. Oké awkward, volgende keer moet je weer mee hoor Laura. Ook de jongen is het niet ontgaan dat mijn vaste maatje ontbreekt. Terwijl hij naar me toe shaket, roept ie iets in de trant van: “normaal altijd met je zus toch?!” Terwijl ik weer verder shake, bevestig ik zijn vraag. Het interview stopt gelukkig vrij snel, het lied is afgelopen. Ik moet duidelijk gaan oefenen thuis ;-).

It’s all about timing

Sinds dit jaar geef ik ook les in vwo 5: even wennen, maar heel leuk! We beginnen met het thema “daklozen” en we kijken vandaag een stukje van een indrukwekkende film. De leerlingen krijgen van mij de opdracht om aantekeningen te maken, zodat ze deze later nog kunnen gebruiken voor een verwerkingsopdracht.

Terwijl de klas aandachtig kijkt, ben ik ondertussen bezig met het nakijken van een formatieve (= een niet meetellende) toets van de derde klas. Af en toe kijk ik een stukje mee met de film, het is zeer interessant!

Na zo’n 40 minuten ga ik met mijn muis naar de pauzeknop: het is bijna tijd. Precies op het moment dat ik de film stopzet, komt er net een halfnaakte vrouw in beeld. “O!!” Roep ik verbaasd, totaal niet voorbereid op dit shot. (Ik heb de film nog niet eerder gezien). De klas schiet in de lach en ik kan ook geen lach onderdrukken. “Goh, beste timing dit! Nou, dan weten we morgen in ieder geval zeker waar we gebleven waren ;)” Gauw zet ik het scherm helemaal uit, om te voorkomen dat leerlingen op de gang er ook wat van gaan denken, haha.