Ken je die scène van Bridge Jones in het bootje met Daniël Cleaver? Zo niet, dan kun je hem hier bekijken.

Denk het volgende “gedichtje” even in hetzelfde lettertype, hahaha!

Er was eens een stel op bezoek
Bij de Zaanse schans om de hoek
Wat leek op een homp,
Bleek een vrouw in een klomp
Ze glom vol trots op de fotooooo!

Thomas was nog nooit bij de Zaanse Schans geweest, dus dat werd de hoogste tijd! Oh enne, ik was trouwens niet de vrouw in de klomp, hahaha.

1 – Wanneer er nog een ‘sambalvliesje’ achter je kies chillt en je ineens dus pittig verrast wordt.. 😉 (Laura)

2 – “Nee, maak maar een account op jouw mailadres.” Had ik nooit moeten doen. #zoooveelmails #boodschappenbestellen #nieuwemailperwijziging (Dorinde)

3 – Rover speelt graag met een speelgoedballetje, maar die rolt steeds onder de piano. Nu hebben we maar een voorraadje aangelegd #tienballetjes #overaldoorhethuis (Dorinde)

4 – Everybody freeze! #katopschoot #wonder #misschienissieziek (Dorinde)

5 – Ik ben alweer bij Dor, haar buren zullen wel denken dat ik een slecht huwelijk heb, hahaha. Ze heeft gewoon lekkere koffie. (Laura)

6 – Tijdens het tandenpoetsen ben een luisterboek aan het luisteren en ik kies daarom bewust voor mijn normale tandenborstel ipv de elektrische. #herrie #Harrypotter #storytel (Laura)

7 – Daan en ik hadden laatst een discussie en zijn daarna ‘vredespompons’ gaan maken, hahaha. (Zo’n rond kartonnetje met een gat erin en dan wol erdoorheenhalen weetjewel). Beste kattenspeeltje ooit! Of we weer eens ruzie willen maken en dan graag een groene pompon. (Laura)

8 – Sommige mensen stijgen bijna op! #meesterfrankvisser #terugkijken #heftigeruzies #ikzoupomponsmaken (Laura)

9 – Altijd grappig om na de zomervakantie de transformaties van de leerlingen te zien. #heftigewenkbrauwenineens #trendindeklas (Dorinde)

10 – Van die natte kattenpootjes overal terwijl je net gedweild hebt. Of nou ja, de robotdweil heeft gedweild. #regenbuitje (Dorinde)

Vandaag een ingezonden blog door oma!

Een paar meter voor me zie ik een man in een rolstoel verwoed draaiende aan de wielen. Dat hij zwoegt is duidelijk, hij schiet geen steek op. Wanneer ik hem heb ingehaald vraag ik: ‘Zal ik u even duwen?’ ‘Ohh, héél graag!’ roept hij, ‘tot die bank daar…..’

De bank is zo’n vijftig meter verderop, dus ik begin te duwen, waarbij de man zichtbaar ontspant. Een tel later roept hij naar een paar mensen die naar hem kijken: ‘Geweldig hè, ik heb mijn eigen gratis buitenboordmotor….!’ 

Heb jij ook een leuke anekdote die wij (eventueel anoniem) mogen delen? Stuur het op naar info@neverdullmoments.nl, vinden we leuk! 🙂

Thomas en ik kijken op het moment de serie “How I met your mother”. De grappen zijn vaak heel erg voorspelbaar, maar daarom niet minder grappig. In een aflevering die we vandaag zagen, moest ik terugdenken aan een scène die ik ooit heb meegemaakt in de bios.

Heel wat jaren geleden zat ik samen met een vriendin in de bioscoopzaal. Voordat de films en de reclames beginnen, wordt er altijd muziek gedraaid. Vervolgens gaan de lichten en de muziek uit en is het een momentje even hélemaal stil. Precies op dit moment laat iemand een (zo klinkt het) enórme zak m&m’s vallen waardoor de hele inhoud van alle traptreden naar beneden rolt. Zo zonde, maar zó grappig haha.

In de serie was het overigens een iets pijnlijkere setting. Net op het moment dat er een minuut stilte werd gehouden voor een overleden dierbare, ging de zak Skittles open in de binnenzak van één van de hoofdpersonen, waardoor ze allemaal op de grond stuiterden. Choose your snacks wisely 😉

“Hahaha!” Dat is het eerste woord dat in mij opkomt als ik aan deze nacht terugdenk. De nacht van 6 op 7 februari 2020, de nacht voordat wij in het grote huwelijksbootje zouden stappen ;).

Nu – ruim een half jaar later – denk ik: hahaha, ja, het was wel echt een terechte zorg hoor. Kijk mij nu eens waggelen.

Die nacht sliep ik, net als veel bruidjes denk ik, niet heel goed. Niet omdat ik bang was dat de fotograaf niet zou komen (daar had ik al een paar maanden eerder over gedroomd en Tom had beloofd dat hij écht zou komen). Niet omdat ik bang was dat Daan nee zou zeggen. Niet omdat ik vreesde dat iemand het zou verknallen. Nee, ik was bang om door mijn rug te gaan, hahahaha. Ik heb Daan die nacht echt een paar keer wakker gemaakt met mijn zorgen. “Dat kan echt niet hoooor! Wat doen we dan? Dat zou echt een ramp zijn.”

Een paar uur later draaide ik me om en dacht ik ‘iets’ te voelen. “Daan, het gebeurt echt hoor..!”

Waar ik vanmorgen lichtelijk kreupel opstond en godzijdank al een afspraak had bij de mensendieck, ging het op 7 februari gelukkig goed! Ik weet nog dat ik toen dacht: straks ben ik getrouwd en zal het nooit meer zo slecht uitkomen.

Nee, misschien niet, maar zo’n eerste periode op school is ook niet top. Moet ik maar niet zo’n eigenwijze docent zijn die haar eigen huiswerk (rugoefeningen) niet doet. Met deze eerste week op school en het sporten (waaronder paardrijden) weer fanatiek oppakken, moeten daar ook wat ontspanningsoefeningen tegenover staan. Wijze les! Ondertussen kijk ik dan gelukkig wel grinnikend naar mijn trouwring ;).