Ik ben vandaag op school om rapportvergaderingen bij te wonen. Tussendoor heb ik tijd om ander werk te doen en ik besluit om naar één van onze lokalen te lopen. Het valt me direct op dat een groepje vogels (meeuwen?) op visite is geweest en een cadeautje heeft achtergelaten.

Een collega loopt door de gang, ziet mij zitten en komt binnen. “Oh, als ik toch een vogel was, dan zou ik het wel weten…” begint hij. “Ik zou me bij het eind van de carwash uitleven.”

De tijd vliegt! Elke maand plaatsen we een terugblik van het jaar ervoor. Deze keer is het – veel te laat – tijd voor de anekdotes van 2019. Het is voor onszelf meteen een mooie verzameling van de – volgens ons – leukste blogberichten van die maand. Altijd handig voor later, want ál die blogs ‘even’ teruglezen is nog wel even een klus!

Never dull tweets

We hebben net een ijsje gehaald en ik wijs naar het appartement boven de ijssalon: “daar zou ik echt niet moeten wonen.” Mijn vriend kijkt ernaar en zegt: “mwah, het zal toch wel meevallen met de overlast van de klanten?” #notmypointhahaha

Ja ja, je punt (letterlijk) is duidelijk, ik laat heus wel wat van je over! #plantsnoeien #metveelstekels #au

M’n zus belt en ik lig nog in bed. We spreken af om zo een rondje te lopen, dus dan moet ik nu mijn bed uit. Zus kent me een beetje: “ga er nu maar uit, ik blijf wel hangen.” Ik: “ja, ik ben er uit!” Zus: “laat de kraan dan eens lopen in de badkamer.” #bastard #helptwel

Zinloze haast

Vandaag kom ik redelijk laat thuis van mijn werk. We beginnen snel aan de voorbereidingen voor het eten, omdat ik om 19.30 alweer bij de sportles moet zijn. Dat moet net lukken!

“Ga je zo nog even mee om te stemmen?” vraagt Thomas. O ja, shit! Als ik op de klok kijk zie ik dat het net niet lekker uit komt om nog vóór het sporten te gaan stemmen. Het dichtsbijzijnde stembureau is daarvoor net even te ver weg. Na het sporten zijn de stembureau’s alweer bijna dicht, dus de enige optie is dan om met mijn zweethoofd naar binnen te sjezen. Hmm, what to do..

Uiteindelijk besluit ik om Thomas te machtigen. Qua tijd is dat de enige haalbare optie. Nog net voordat ik de deur uitga, vul ik snel het machtigingsformuliertje in op de stempas. Wat een gedoe zeg ;-).

Wanneer ik even later richting de deur van de sportschool loop, valt het me op dat er wel erg veel mensen deze kant op gaan. “Zou het zo druk worden vanavond bij de les?” En dan zie ik waar ze naartoe lopen. Op een bordje staat in koeienletters geschreven: STEMBUREAU DEZE KANT OP!

Goh, dat had ik natuurlijk wél makkelijk kunnen combineren, haha. Volgende keer dan maar.

Nakijken is een feestje

Opnieuw een nieuwe reeks met creatieve, verkeerd vertaalde Franse zinnen. Alleen hierom zou je al een docent moderne vreemde talen willen zijn 😉

1 – Tijdens onze excursie hebben we de vis van een opmerkelijke kerk bestudeerd.

2 – Vanavond eten wij kasteel.

3 – Mijn idool is Lionel Messi. Hij is een voetbaldag. (Jour vs joueur).

4 – Shawn Mendes is mijn idool. Hij is twintig jaar en hij is een concert in maart.

5 – Zij dateert al 35 jaar.

6 – Mijn favoriete vak is Frans und geschiedenis. UND. Foei! (En… slijmbal ;))

7 – Op school ben ik een schone WC. HAHA.

Leesverhalen

Met mijn vader heb ik een gesprek over lezen. Ik vertel dat ik een e-reader heb, maar dat ik tegenwoordig vooral fan ben van luisterboeken. Ideaal voor tijdens het fietsen, schoonmaken, in bed liggen, omkleden, ontbijten en wandelen. Mijn vader knikt en stelt vervolgens op zijn allerdroogst de volgende vraag: (ik type het even fonetisch) “ried je nog wel eens ie?” Het antwoord moest ik hem even schuldig blijven, want ik kon mijn lach echt niet inhouden, haha! Overigens read ik inderdaad nog wel eens e, maar mijn voorkeur gaat echt uit naar het luisteren :-).

Toilet talk

Ik stap een openbaar toilet binnen en loop naar de dameswc. Ik moet best nodig en ben blij dat ik er één gevonden heb! Ik duw de deurklink naar beneden en trek er aan. De deur geeft niet mee, dus ik stop snel weer met deze handeling. Er zal wel iemand op zitten. Tenzij…. Het komt wel eens voor dat een deur klemt en dat je dan vijf minuten voor een open deur staat te wachten. Een klunzige actie die me al eens eerder is overkomen, dus ik besluit om het nog eens te proberen. Opnieuw geeft de deur niet mee. Vreemd, want de deur is niet ‘rood’. Op dat moment hoor ik een vrouwenstem: “ik zit er nog steeds hoor. Bijna klaar!” Ik schrik er een beetje van en in een beschaamde reflex schiet ik de invalidentoilet in. Na mijn boodschap treuzel ik nog even, zodat de vrouw de wc alweer heeft verlaten, hahaha.

Ik hou mezelf voor dat de vrouw die even later mijn richting op kijkt, in gesprek is met zichzelf of ze ook naar de wc moet ;).

Omslachtig

Het is heerlijk om nu een ‘grote-mensen-huis’ te hebben. We hebben lekker de ruimte en éindelijk een tuin! Een nadeel van een wat groter huis is dan wel weer dat er meer oppervlakte is om te stofzuigen. Waar ik bij onze vorige woning aan één stopcontact genoeg had voor de stofzuiger, moet ik hem nu een paar keer verplaatsen. Ik pleit voor stofzuigers met een snoer van 100 m. 

Omdat ik nu van beneden naar boven wil verhuizen, besluit ik om het snoer even ‘in te trekken’. Zo kan ik op de trap tenminste niet struikelen over het snoer. Eenmaal boven zet ik de stofzuiger weer neer, klaar om het snoer er weer uit te trekken. Het gaat alleen niet zo soepel. Steeds wanneer ik het snoer eruit trek, schiet het net zo hard weer naar binnen. Ik raak een beetje gefrustreerd. Net deed hij het toch gewoon?! Ik probeer het nog eens. En nog eens. Net wanneer ik mezelf wil wijsmaken dat het boven heus wel schoon genoeg is, (want inmiddels heb ik er wel schoon genoeg van), doe ik nog één laatste poging. Deze keer zónder mijn voet op het ‘snoer intrek knopje’. Wauw.

Lachen om jullie anekdotes!

Afgelopen week (let op: in 2019!) hebben wij een winactie georganiseerd, waarbij wij jullie vroegen om jullie anekdotes in te zenden. Onze beurt om te lachen! Heel erg bedankt voor jullie deelname :D!

Bij de winactie schreven wij al dat we de ingezonden anekdotes anoniem op de blog wilden zetten, zie hier! (Voor de mensen die de winactie gevolgd hebben en de anekdotes al kennen: er staan een paar nieuwe ‘WhatsApp-anekdotes’ bij!)

Spreekwoordenwijsheid

Soms heb je zo’n moment dat je er heilig van overtuigd bent een spreekwoord of gezegde goed te hebben. Toen ik een jaar of zestien was riep ik steevast: “twee blinden zien meer dan een” en kon toen maar niet begrijpen waarom er zo hard gelachen werd.

In de klas

“Meneer, is die van u nou kleiner dan die van andere docenten?” aldus een meisje uit 3 havo, doelend op mijn laptop.
Toen ik haar vertelde dat ik dat best een ongepaste vraag vond, werd ze vuurrood.

“Doe je mee met de winactie?”

“Kan het zijn dat ik de anekdotes waarin ik mijzelf voor gek zet, zo snel mogelijk uit mijn geheugen heb verwijderd? ;)”

“Heb je een vraag?”

Ooit mocht ik voor het eerst spreken voor een groep collega’s. Via de beamer werd de bijbehorende presentatie getoond. Een van de aanwezigen maakte steeds een wuivend gebaar. Toen ik uiteindelijk vroeg of hij een vraag had, was het antwoord: “nee, maar ik zie de presentatie niet. Je bent beeldvullend.” Bleek ik recht voor de lens van de beamer te staan.

“Kijk!”

Ik, enthousiast wijzend uit het treinraampje: Hé wat leuk, daar staat een zebra in de wei! Het duurde even voor het doordrong dat het een paard in een dek met zebraprint was..

Dodenherdenking

Kan iemand straks op onze kleinste zoon passen terwijl ik met het orkest bij de dodenherdenking speel? “Naam zoon” en “twee minuten stilte” zijn namelijk onverenigbaar met elkaar.

Uit eten

We namen ooit een logeetje mee uit eten bij de Chinees. na afloop van de maaltijd liet zij een fikse boer, terwijl de eigenaar net langs de tafel liep. Zij zei toen lachend: “In China is het een compliment voor de kok als je boert na het eten, dan heeft het lekker gesmaakt”. Waarop de Chinese eigenaar zei: “Bij ons thuis noemen we dat gewoon onbeschoft.”

Pap

We hebben havermoutpap gegeten en er zit een beetje aan de kin van mijn zoon (6jaar). Hij voelt er aan en zegt doodserieus; misschien krijg ik wel een baardje!

Creatieve scheldwoorden

Ik ben ooit eens uitgemaakt voor “stoute slappe krentenbol”.

Flats!

We waren jaren geleden op vakantie in Duitsland. Het was in een all inclusief hotel, waar deze hele dag taart werd bijgevuld. Een van de obers deed nogal stuntelig en liet een complete taart vallen. Flats, op de grond. Vervolgens kwam er een iets gezette dame wederom enthousiast op de tafel met taart af. Zo gefocust op de taartjes dat ze de taart op de grond niet door had (de ober was weg om een dweil te halen) en stapte er volledig in. Toen de dame naar beneden keek schreeuwde ze heel hard gatver! Toen was het spektakel compleet en moesten we toch wel even lachen en de andere kant op kijken.

Prikkerdeprik

Vroeger koos ik op verjaardagen gewoon het gebakje waar ik zin in had. Tegenwoordig denk ik eerst na. Tien jaar geleden was ik blij om een chocoladeschuitje te kunnen kiezen, daar had ik echt zin in. Alle gasten waren al druk met hun vork in hun gebakje aan het prikken terwijl ik keek naar het schuitje en mij afvroeg hoe ik dat aan zou pakken. Ik besloot het vorkje er stevig in te zetten. met als gevolg dat er een stuk afbrak en met een rotvaart over de tafel vloog, zo op het mooie tapijt. Sindsdien neem ik enkel gewoon gebak.

Morning error 

Een aantal maanden geleden werd er door anderen naar mijn voeten gewezen. Net boven de schoenrand zagen zij dat ik een grijze en een zwarte sok aan had. Waarschijnlijk was ik die ochtend niet zo helder wakker geworden.

Lekker lunchen

Staan we daar met ons goede gedrag. Helemaal research gedaan waar we het leukst kunnen lunchen, staan er ‘te huur’ borden bij het restaurant…

• 

1 – Het is 00:00 en ik kijk Assepoester. Van de week aten we pompoen. Dat je t weet ;). (Laura)

2 – Het is dat er zo’n scherm tussen zat, anders had ik gewoon voorover kunnen buigen ;). #grijzeharenshowen #magikuwIDkaartzien #supermarkt (Laura)

3 – Lieve spin, je hebt zó veel ruimte. Kun je misschien niet precies boven mijn hoofd gaan huishouden? Dank. (Dorinde)

4 – Ik geloof dat ik in elk vrij stopcontact een oplader stop voor mijn telefoon. #zosnelleeg (Dorinde)

5 – Volgende keer ga ik eerst m’n tanden poetsen voordat we MasterChef gaan kijken. #instanthonger #nomnomnom (Dorinde)

6 – Mijn schoonzus en zwager vroegen in de app of we nog iets nodig hadden van de Ikea. “Ja, graag zo’n opbergbak!” Met foto van een plastic bak met onze wcrollen erin. Horen we na afloop dat ze een paar extra rondjes hebben moeten lopen om deze KEUKENbakken te vinden, haha! (Laura)

7 – Sowieso dat die tafel te kort is aan één kant. #tafeltennissen #steedsnettever (Dorinde)

8 – Lieverd, ik ben echt niet zo lekker. Er zitten vast nog meer mensen buiten om in te happen! #gesprekmetmug #zzoemmm (Laura)

9 – Schiphol heeft een nieuwe landingsbaan erbij! #nieuwelampjesindetuin #lekkerfel (Dorinde)

10 – We hadden vandaag een afscheidsfeestje van een collega op het strand. We gaan haar erg missen! Er zit niets anders op… Ik ga denk ik maar elke week heel subtiel foto’s van dit leuke afscheid naar haar sturen, zodat ze vanzelf weer terugkomt… 😉 (Laura)

De laatste weken op school. Voor mij betekent dit dat ik af en toe fysiek moet surveilleren met maximaal 9 leerlingen in het lokaal, best gek hoor!

Bij deze toetsen (het zijn eigenlijk nulmetingen ter voorbereiding op volgend jaar) hoef ik niet heel streng op te letten. Ik kijk uiteraard wel rond, maar ik kan ook lekker verder werken op mijn laptop. Soms heb ik een liedje in mijn hoofd, een andere keer staar ik even naar buiten. Vredig tafereeltje hoor.

Wanneer ik even middenin ‘een staar’ zit, heb ik niet in de gaten dat een leerling zijn hand op steekt. Wanneer ik na een paar seconden weer ‘bij zinnen’ kom, sta ik op om hem te helpen. Hij moest eens weten dat ik op dit moment een heftige solo van Moeder Overste van The Sound of Music in mijn hoofd heb, hahahaha.

Sinds we dit huis bijna twee jaar geleden kochten, hebben we bijna alles veranderd en verbouwd (met véél hulp!). Eén opvallend detail van de vorige bewoners lieten we wel zoals het was: de glas in lood deur.

Nu, bijna twee jaar later, wordt de deur gerepareerd. Hij kon niet zo heel goed tegen een paar tochtsessies, maar moest los daarvan sowieso verstevigd worden. Het is best overzichtelijk om zo door te kunnen lopen vanuit de gang naar de woonkamer. Er is alleen één nadeel: de katten kunnen dat ook.

Overdag is dat natuurlijk geen enkel probleem: ze mogen overal komen. Rover ligt graag op zolder, Dirk ligt graag in de puzzeldoos in de werkkamer. Helemaal goed. Het zijn vooral de nachten die een beetje vervelend beginnen te worden. Zo hebben de jongens ontdekt dat je via het balkon prima naar buiten kunt. En het balkon grenst aan onze slaapkamer. Door de warmte houden we onze slaapkamerdeur open, waardoor de katten de hele tijd in en uit lopen en wanhopig bij de balkondeur miauwen. De eerste nacht trapte ik erin en liet ik inderdaad een kat naar buiten. Het gevolg: na een uur hoorde je aan de ándere kant van de balkondeur wanhopige geluiden. GRMPFF.

Na drie nachten zijn we het zat: tijd voor maatregelen. De slaapkamerdeur dichthouden helpt niet, ze kunnen ook voor die deur héél goed aandacht vragen. We hebben ontdekt dat de trapkastdeur perfect voor de opening van het tijdelijke ‘gat’ valt. Met een stoel er tegenaan kunnen we voorkomen dat de katten deze deur weer wegduwen. Ha.

En inderdaad, die nacht slapen we héérlijk! Geweldige oplossing als je het mij vraagt. Triomfantelijk loop ik naar beneden, blij dat we de katten te slim af zijn geweest. Ik duw tegen de deur en daarmee tegen de stoel en zie… Rover, languit liggend op de stoel, alsof we het speciaal voor hem zo geregeld hebben. Baas boven baas.